Goede teksten en prachtige melodielijnen: het oeuvre van Boudewijn de Groot is tijdloos.
In deze special gelardeerd met korte interviews.
The Beatles hadden in de jaren '60 hun Yellow Submarine als lekkere meezinger,
maar De Groots Lááánd van Maas en Waal was zo mogelijk nog
leuker. "De man die het land van Maas en Waal een andere kleur gaf," zou maestro Frits Spits
later over hem zeggen. De kraker hielp De Groot direct af van zijn imago als protestzanger,
dat hij, onder protest, na de hit Welterusten mijnheer de president als etiket
opgeplakt had gekregen. Samen met tekstschrijver Lenneart Nijgh, maar ook zonder Nijgh
maakte De Groot mooie songs (Als de rook...)
De Groot kende Nijgh al sinds de studie aan het Haarlemse Lyceum. De Groot wilde zich
als cineast ontwikkelen. Hij haalde zijn diploma maar zat zonder werk. Met Nijgh ging hij
liedjes schrijven met uiteindelijk genoeg successen voor twee albums vol 'grootste hits'.
"Ik heb altijd het gevoel gehad dat het (succes) mij ontzettend is komen aanwaaien," zegt De
Groot desgevraagd. Bescheidenheid siert de grote musicus. Zonder opzet werd De Groot dank zij
zijn succes een pionier voor het Nederlandstalige lied, dat nog heel even het Nederlandse
chanson genoemd werd. Het mocht vooral geen pop zijn. In deze muziekspecial laat De Groot
zich begeleiden door het Metropole Orkest onder leiding van Dick Bakker. Verplicht kijken!
|
|