'Als hij maar geen voetballer wordt' zong Boudewijn en...'

Marcel de Groot luisterde naar zijn vader!

auteur: nn
geplaatst in: waarschijnlijk Telegraaf, 1992

"Boudewijn? Ik heb hem altijd aanbeden en zag erg tegen hem op. Weliswaar is hij als vader jong uit m'n leven gegaan, maar ik heb nog met hem te maken en hij met mij. Per slot van rekening zijn we beiden musicus," zegt MARCEL DE GROOT, zoon van de bekende musicus BOUDEWIJN DE GROOT, die voor alles hoopte dat Marcel geen voetballer zou worden.

[red.: Het liedje waarin bovenstaande strofe voorkomt, heet echter geen 'Marcel', maar 'Jimmy', de andere zoon dus.]

"BOUDEWIJN woont allang niet meer bij ons. Hij en mijn moeder ANNEKE zijn al heel lang uit elkaar. Mijn moeder is twintig jaar geleden hertrouwd en Boudewijn leeft ook lekker door. De frustratie tussen mijn vader en moeder was waarschijnlijk dat ze erg jong waren toen ze elkaar leerden kennen en trouwden. Ze kregen ook erg jong hun eerste kind, mij dus. Moeder was toen 19 en m'n vader 20.
Moesten ze trouwen?
"Ja, zoiets. Het speelde zich af in een tijd van: Je bent jong en je wilt van alles meemaken. En dan gebeuren er natuurlijk wel eens dingen die je even niet de baas bent!"
Marcel is 28 jaar en kent dat soort problemen niet. Half september kreeg hij bij zijn vriendin met wie hij samenwoont zijn eerste kind, maar hun eniqe frustratie is dat dochtertje AYSCHA 's nachts niet al te best slaapt... Marcel komt uit een artistieke familie. Zijn vader, zanger en componist, zijn zusje GAYA [red.: Caya dus] actrice, evenals zijn broertje JIMMY - ze hebben alletwee in Spijkerhoek gespeeld. En moeder ANNEKE VERSTEEG speelde een paar jaar geleden in een tv-serie bij de IKON.
De appel blijkt niet ver van de stam te vallen en nu is Marcel, als tv-presentator, hard op weg om als zoon van een Bekende Nederlander zelf ook bekend te worden. "Het heeft voor- en nadelen de zoon van Boudewijn te zijn. Voordeel is dat je bij bepaalde mensen een streepje voor hebt. Ze zien je graag, omdat ze je vader fantastisch vinden. Dat is ook meteen het nadeel, want ze verwachten dat je ook akoestisch speelt, terwijl ik met mijn elektrische gitaar juist flink herrie maak. Trouwens vandaag de dag hebben ze het nog steeds over mij als het zoontje van. Muziek heeft bij ons thuis altijd een grote rol gespeeld. We zijn ermee opgegroeid en m'n moeder stimuleerde dat ook. Ik wilde altijd al geluid uit dingen produceren. Dat begon al als peuter, met het kort en klein slaan van de hele keuken - het klonk ook zo leuk als je pannetjes met pollepels bewerkte. Mannen schijnen een soort oergevoel voor ritme te hebben. Daar is wel eens onderzoek naar gedaan en ritme is voor mij een soort uitlaatklep. Ik vind het heerlijk om achter een drumstel te zitten en mijn over-agressie erop kwijt te raken. Maar als het om pure sentimenten gaat, dan leef ik die uit op de gitaar... omdat dat ook nog met tonen te maken heeft. Ayscha is net geboren en natuurlijk nog te jong om zich nu al muzikaal te uiten, maar ik hoop wel dat ze van muziek houdt!
Ayscha is geen algemene naam, hoe kom ie eraan?
"STEVIE WONDER bezingt een Ayscha in een van zijn liedjes. Mijn vriendin en ik vinden het gewoon een mooie naam en ik heb bewondering voor Stevie."
Als kind wilde Marcel al muzikant worden. Hij droomde weliswaar van brandweerman, maar beroemd worden als zijn vader leek hem het summum. Op z'n 15de, toen hij wat bewuster in aanraking kwam met professionele musici en zag hoe de muzikanten van zijn vader uiterst plichtmatig hun werk deden, kreeg hij zoiets van Ik houd heel erg van mijn muziek en mijn gitaar, maar ik weiger om zo vreselijk veel concessies te doen dat het ten koste gaat van mijn liefde voor de muziek. Dus zie ik af van mijn wens om muzikant te worden. "Nederland leek me op dat moment te klein om als muzikant in een bepaalde hoek je geld te verdienen, en ik besloot offset-drukker te worden."

Een vreemde gewaarwording
Drie jaar stond hij achter de drukpers, maar het bloed kroop toch waar het niet gaan kon. "Ik had zoiets van, er moet toch een manier zijn om iets te bereiken met muziek, en stopte bij de drukkerij." Marcel werkte eerst nog een tijdje als platenplugger, maar in 1992 kwam zijn verrassende eerste cd, Marcel de Groot, uit.
Sinds begin oktober is Marcel ook tv-presentator. "Ik vind tv-presentatie heel erg leuk. Het voelde fantastisch aan, na de eerste uitzending. Over het algemeen zijn de reacties heel positief. Maar ze vinden dat ik iets te veel staar, ik keek waarschijnlijk op een wat bizarre manier in de camera. Trouwens, als je voor het eerst jezelf op tv een verhaal ziet vertellen, is dat wel een vreemde gewaarwording."

De oorspronkelijke spelling is aangehouden.


Omhoog
Terug