Boudewijn de Groot kiest voor meer pit

auteur: Bert Schampers
geplaatst in: Brabants Dagblad, 30 november 1983

Boudewijn de Groot Concert. Muzikale bezetting: Boudewijn de Groot (gitaar en zang), Jan Rietman (piano), Jan Vermeulen (bas), Hans Hollestelle (gitaar), Hans Jansen (toetsen), Louis Debij (drums). Gezien De Schouw Uden. 29 november 1983.

Boudewijn de Groot vergrijst. Niet alleen zijn haren, maar vooral zijn muziek, die is blijven staan in een ontwikkeling. Voor een gemêleerd publiek, dat gisteravond de zaal van De Schouw in Uden vulde, maakte dat blijkbaar niet eens zoveel uit. De driehonderd tieners, twens en alles wat daar boven komt, waren gekomen voor 'Het Spaarne', 'De Zwemmer','Jimmy' en 'Malle Babbe'. Allemaal nummers, die Boudewijn de Groot jaren geleden ook al speelde. Met de zes of zeven nieuwe liedjes had het publiek duidelijk meer moeite. En toch lijkt het tijdperk van 'Verdronken Vlinder' afgerond. Boudewijn de Groot heeft gekozen voor het hardere werk. Minder melodieus, maar directer. Een pluspunt is dat niet meteen. Het nieuwe materiaal mist alle ingetogenheid.
Toch probeert Boudewijn de Groot het nog maar eens. Hij heeft zijn studie in Los Angeles afgerond en toert de komende wintermaanden door België en Nederland. Deze maand startte hij zijn derde grote toernee in Antwerpen. De concertreeks is mede bedoeld om de nieuwe elpee 'Maalstroom' te promoten. Zoals gezegd, de muziek van deze elpee is verrassend pittig. Maar toch, het blijft wennen, zeker zo'n nummer als 'Vreemde geluiden', waarbij aan het eind overvloedig gebruik wordt gemaakt van de mogelijkheden die een synthesizer in zich heeft. Of het lied 'De Laatste Vrouw', de enige overlevende van een kernoorlog. Meer ingetogen klinkt 'Draden', over het dilemma waarin een Vietnam-veteraan verzeild raakt.
Maar hoe hard, mooi en soms toch ook ingetogen Boudewijn de Groot ook zingt en speelt, de man mist de uitstraling die nodig is om het publiek op de banken te krijgen. Dat lukte in Uden pas op het eind bij 'Malle Babbe' en 'Jimmy'. Daarvoor was het matheid troef. Voorzichtige bijval hier en daar in de zaal, maar geen massa die spontaan begon mee te klappen of mee te zingen. De vraag is of dat wel moet bij de muziek die Boudewijn de Groot maakt. Blijkbaar heeft het publiek zich die vraag ook steeds weer gesteld.
Boudewijn de Groot Concert III is nog te zien De Lievekamp in Oss (12/1) en in 't Speelhuis in Helmond (2/2).


Omhoog
Terug