Boudewijn de Groot over heden, verleden en toekomst
Politiek is te vergelijken met beursspeculatie
auteur: Bart Roos
geplaatst in: Tribune ledenmaandblad SP, april 2005
Boudewijn de Groot werd geboren in 1944 in een Japans concentratiekamp waar zijn moeder
in 1945 overleed. In 1946 keerde de familie de Groot terug naar Nederland. In 1965
scoorde Boudewijn zijn eerste hit met Meisje van 16, een bewerking van een nummer van
Charles Aznavour. In de jaren die volgden werd Boudewijn een grote ster met
maatschappelijk geëngageerde nummers die aansloegen bij een groot publiek. Veel van de
teksten van nummers waarmee Boudewijn succes had, werden geschreven door de in 2002
overleden Lennaert Nijgh. Boudewijn de Groot zit momenteel 40 jaar in het artiestenvak.
Om dat te vieren verscheen er in 2004 een nieuwe cd, "Het eiland in de verte", en ging
hij op tournee langs alle grote zalen in Nederland en België. De tournee loopt nog tot
en met juni en is voor het nageslacht vastgelegd op de in april uitgebrachte DVD
"Eeuwige jeugd"
-Op 1 april is je nieuwe DVD uitgekomen.
Wat voegt deze schijf eigenlijk toe aan "Tour"uit 2001, de vorige?
Het is een DVD naar aanleiding van mijn jubileum programma. De "Tour"-DVD dateert uit 2001,
de samenstelling van de band was anders evenals het repertoire. Voor de jubileumtour
"Eeuwige jeugd" heeft de webmaster van mijn website fans gevraagd naar hun persoonlijke
top 10 uit mijn repertoire, uit alle lijstjes die binnenkwamen is een top 20 samengesteld
en die vormde de basis van het programma. Het lijkt mij heel leuk om ter plekke de
favorieten van het publiek te spelen maar ik ken niet mijn hele repertoire uit het hoofd,
daar komt bij dat ik niet een vaste band heb, ik studeer met deze band het programma in,
de rest van mijn repertoire hebben zij nog nooit gespeeld.
-Vormt het spelen van nieuwe nummers voor jou de uitdaging om weer op tournee te gaan?
Nee, het spelen van oude nummers is voor mij een even grote uitdaging omdat ik op een
gegeven moment behoorlijk vastgeroest raakte in zoals ik het altijd gedaan heb. Ik ben in
mijn eentje begonnen zonder enige ervaring, ik ben van nature ook geen avonturier of spring
in het veld dus ik heb altijd doodstil achter die microfoon gestaan. Ik durfde mij
nauwelijks te bewegen, ik durfde ook nooit af te wijken van hoe ik mijn nummers op de plaat
zong, die improvisatie durfde ik nooit aan. Dat is jaren zo gebleven tot ik op een gegeven
moment met andere muzikanten ging werken. Pas na mijn ervaringen in de musical Tsjechov
durfde ik wat losser te zijn want daar moest ik zonder gitaar en vaste microfoon zingen.
Ik moest mij dus wel bewegen over het toneel. Dat werd makkelijker gemaakt doordat ik een
personage speelde, ik was mijzelf niet en dat gaf mij de moed om meer te bewegen.
Dat betekent dat mijn oude repertoire ook ineens weer nieuw werd voor mij. Oude nummers
gingen ineens anders klinken, ze werden voor mij weer als nieuw.
-Zijn er eigenlijk nummers die je niet meer wilt spelen?
Er zijn genoeg nummers die ik niet meer uit eigen keuze zou zingen zoals de meeste nummers
van mijn eerste EP'tje.
Je tournee loopt nog tot halverwege dit jaar, wat gaat er daarna gebeuren?
Na de tour en een korte vakantie ga ik mij voorbereiden op "de MARATHON". Dat is een
eenmalige voorstelling die ik op 27 november geef tijdens de openingsfestiviteiten van
de Philharmonie, het nieuwe Haarlemse concertgebouw. Bij die gelegenheid breng ik alle
nummers die Lennaert Nijgh en ik ooit geschreven hebben en die ik ooit zelf gezongen heb.
Dat zijn in totaal 75 nummers. Als ik om een uur of vier in de middag begin, dan zal ik rond
11 uur klaar zijn De band zal een aantal nummers meespelen ter afwisseling voor mij en het
publiek, maar het meeste zal ik solo doen.
Na "de MARATHON" ga ik in ieder geval schrijven aan nieuw materiaal. Verder is er volgend
jaar zomer een korte tournee gepland met het Limburgs Symfonie Orkest.
-Liggen er eigenlijk nog onuitgebrachte nummers van Lennaert op de planken?
Toen hij nog in leven was heb ik wat sonnetten van hem gekregen die hij aan het eind van de
middelbare school heeft geschreven. Een daarvan staat op de laatste cd maar er zijn nog een
paar. Vlak voor zijn dood heeft hij mij nog een aantal aanzetten tot songteksten gegeven,
teksten waaruit je wel kunt opmaken waar het naar toe moet, maar die absoluut nog lang niet
klaar waren. Dat probeer ik tot een eindresultaat te brengen en daarna is het echt
afgelopen.
-"Het eiland in de verte", je laatste cd was nog grotendeels gevuld met teksten van
Lennaert. Zie je ertegen op om met volledig nieuwe teksten aan de slag te gaan?
Het is aan de ene kant een uitdaging en aan de andere kant een loden last. Ik heb een aantal
nieuwe teksten van Freek de Jonge en Jan Rot liggen die ik erg mooi vind dus daar hoop ik
wat mee te kunnen doen. Ik wil in ieder geval niet zeggen Lennaert is er niet meer dus ik
hou er maar mee op.
Als ik een tekst mooi vind en het doet mij iets dan is er geen enkele reden om er niet iets
mee te doen.
-Wat vind je eigenlijk van het muziekklimaat in Nederland op dit moment?
Zeer gevarieerd, muzikaal is het allemaal dik voor elkaar, er wordt goed gespeeld en
geschreven. Het zwakke punt blijft echter de teksten.
-Zou het voor een piepjonge Boudewijn de Groot nu moeilijker zijn om door te breken?
Het feit dat ik Nederlandstalig zing zou geen verrassing meer zijn, de kwaliteit van de
teksten zou stukken hoger zijn dan wat er nu gemiddeld wordt gedaan. Het meeste doet mij
toch denken aan middelbare school poëzie. Ik luister zelf graag maar Raymond van het
Groenewoud en The Lau.
"Tweede Jeugd" van Extince vind ik een van de beste Nederlandstalige platen die er zijn
gemaakt.
-"Meneer de president" was een politiek nummer,
hou je je tegenwoordig nog met politiek bezig?
Dat nummer had eigenlijk meer een pacifistische lading, het was in ieder geval niet als een
politiek statement bedoeld. Protestsongs waren in die tijd behoorlijk zwart/wit, van nuances
was amper sprake.
Ik hield mij toen niet zo met de politiek in detail bezig en eerlijk gezegd doe ik dat nog
steeds niet. Ik mis altijd de aanloop naar dingen, wat mij betreft is politiek te
vergelijken met beursspeculatie. Je moet in staat kunnen zijn om lang van te voren aan te
zien komen wat er gaat gebeuren om daar op te anticiperen. Je moet met politiek ook
werkelijk alles lezen en dan kunnen denken daar gebeurd wat en dat zou kunnen escaleren tot
iets verschrikkelijks. Het is voor mij met politiek dan ook altijd moeilijk om een standpunt
te kiezen omdat dingen zo'n lange voorgeschiedenis hebben, dat volg ik allemaal niet.
-Heb je er nog lang last van gehad dat je een protestzanger werd genoemd?
Ik ging er tijdens interviews altijd serieus op in om te praten over wat het inhield om
protestzanger te zijn. Ik zei echter daarbij dat het grootste gedeelte van mijn liedjes
geen protestsongs waren. Aan de ene kant ging ik er dus serieus op in en aan de andere kant
probeerde ik het altijd maar weer te ontzenuwen dat ik een protestzanger zou zijn. Dat heeft
resultaat gehad want ik ben gelukkig nooit afgerekend op het feit dat ik niet meer met
protestliedjes kwam.
Met speciale dank aan Bart Roos voor het beschikbaar stellen van zijn tekst.