Waarschijnlijk ligt hij al in de winkels. Misschien wordt het een top, misschien is het al
een flop: NACHT EN ONTIJ.
Een schepping van de (volgens tieners) populairste zanger van 1968.
Het idee voor deze unieke elpee werd aangedragen door alleskunner Lennaert Nijgh, de
uitwerking echter is geheel van de hand van Boudewijn-himself, die - waarom weten we niet -
Lennaert min of meer voor zijn medewerking heeft bedankt. NACHT EN ONTIJ bestaat uit twee
"nummertjes".
Het ene duurt exact vijf minuten en heet BABYLON. Het hoofdnummer duurt niet
korter dan 25 minuten, heet HEKSENSABBAT en is een popconcert op uiterst hoog niveau.
Boudewijn haalt hier weer eens een opzienbarende toer uit:
hij heeft een soort van gesproken reportage versierd, opgeluisterd met bizarre, schokkende
electronische geluidseffecten,
begeleid door een groot orkest onder de hoede van Bert Paige, die ook voor de arrangementen
verantwoordelijk is. HEKSENSABBAT zal beslist stof doen opwaaaien. De naam van Boudewijn zal
opnieuw bewondering of verguizing oproepen; hij zal voor mislukte nieuwlichter worden
uitgemaakt of man genoemd worden die de pop en muziek nieuwe richtingen heeft gewezen.
Kortom: NACHT EN ONTIJ is een belangrijke elpee, of het nu een top of een flop wordt.
Een andere belangrijke Boudewijn-plaat, PICKNICK, een uitgesproken topper, zal de naam van
onze ook buiten de landsgrenzen befaamde liedjeszanger (Het Land van Maas en Waal haalde een
uitstekende vijfde plaats op de internationale hitparade) wederom in 't nieuws brengen.
De bonzen van de platenindustrie honoreren PICKNICK met de felbegeerde Edison, uit te reiken
7 maart aanstaande.
Tijdens het jaarlijkse amusementsspektakel, dat van voor naar achteren Grand Gala du Disque
Populair heet, ontvangt Boudewijn loon voor zijn knappe werk. Al zit het hem niet lekker
dat hij die Edison in ontvangst mag nemen uitgerekend voor de creatie die hijzelf (en vele
anderen) beslist niet zijn beste vindt. "Volgens mij is PICKNICK bij lange na niet het
fijnste wat er 't vorige jaar op popgebied gepresteerd is", vertrouwde Boudewijn ons toe.
"Ik heb daarom beslist niet zo verschrikkelijk veel vertrouwen in de mensen die de Edison
toekennen. Maar laten we het er maar op houden dat ik die Edison voor mijn "verzamelde
werken" heb gekregen. Dan kan ik er vrede mee hebben, dan vind ik het zelfs uitgesproken
fijn." Dat vinden wij ook.
Boudewijn is een fenomeen dat constant in beweging blijft, naar nieuwe vormen, niet eerder
begane wegen zoekt.
Daarom heeft hij zijn gitaar voorlopig aan de wilgen gehangen, daarom experimenteert hij
met 'n groot beatorkest,
waarmee hij weer gaat optreden. En daarom ook schokt hij de popwereld met zijn HEKSENSABBAT,
die plaat die top of flop kan worden,
maar in beide gevallen 'n waardevolle schepping is van Boudewijn "De Grote".
|
|
|
|