Interview

Een nieuwe cd als monument voor Lennaert Nijgh

auteur: Richard Stekelenburg, foto Poppe de Boer
geplaatst in: Het Nieuwsblad van het Noorden, 21 februari 2004

Boudewijn de Groot wordt op 20 mei zestig. Bovendien zit de zanger 40 jaar in het vak. Hij viert dat met een langverwachte nieuwe cd, 'Het Eiland In De Verte'. Daarop staan acht 'nieuwe' teksten van zijn in november 2002 overleden vaste tekstdichter Lennaert Nijgh. De plaat klinkt als een afscheid. Het is een monument voor een vriend.


De gegevens vooraf: de nieuwe cd van Boudewijn de Groot, Het Eiland in de Verte, had al in 1998 als opvolger van Een Nieuwe Herfst het licht moeten zien. Of uiterlijk toch in 2001, bij aanvang van De Groots theatertournee. Het had ook een plaat moeten worden met daarop louter teksten van Boudewijns jeugdvriend Lennaert Nijgh. Maar het werd anders. Want Lennaert Nijgh, die is niet meer.
Boudewijn de Groot: "Het besef dat ik van Lennaert geen teksten meer hoefde te verwachten, is uiteindelijk heel geleidelijk gekomen. Wanneer weet je zoiets definitief? Ik zag wel dat hij er steeds slechter aan toe was, maar hij is het hele jaar 2002 blijven roepen dat de nieuwe cd er zou komen. Mét teksten van hem. Hij had zelfs een heel cd-plan gemaakt. Hij wilde dus wél."
"Ondertussen zei Lennaert dat ik niet zo aan zijn kop moest zeuren. En daar kon ik me ook wel iets bij voorstellen. Dan riep 'ie dat het er heus aankwam. Maar dat het ei vierkant was, en het gaatje nou eenmaal rond - dat soort dingen. Daar was hij bij tijd en wijle erg goed in. Verstoppertje spelen."
"Pas op het moment dat hij doodziek in bed lag en een paar dagen later dan ook in het ziekenhuis werd opgenomen, wist ik dat het er echt niet meer van zou gaan komen. Lennaert was regelmatig 'ziek', dat wel. 'Ik heb griep, maar dat heerst', riep hij dan, en dan was hij na één of twee dagen weer uit bed. Maar Lennaert had dan helemaal geen griep gehad, Lennaert was gewoon oververmoeid ten gevolge van een gebrek aan weerstand. En na twee dagen slapen ging het dan wel weer. Op zo'n manier duurt het lang voordat je in de gaten hebt dat iemand van binnen echt totaal kapot is, zoals bij hem dus het geval was."
Lennaert is doorgegaan tot het bittere eind. En pas op het allerlaatst werd duidelijk hoe ernstig het echt met hem was. Tot drie dagen voor hij in het ziekenhuis kwam te liggen, heb ik gedacht: 'Het zal moeizaam gaan, maar als hij hier weer bovenop komt, dan komt het vast wel goed. Maar deze keer kwam het dus niet meer goed."
Het Eiland in de Verte, het titelnummer van de nieuwe cd is - als we de bonustracks even vergeten - het gepaste slotstuk. Het is een van de laatste teksten waaraan Lennaert Nijghwerkte. Boudewijn heeft hem uiteindelijk voltooid. Ook Klok onder water is van recente datum, de overige teksten van Nijgh stammen van jaren of zelfs decennia eerder.
het nummer Sonnet voor A. is van 24 november 1964. De tekst viel uit een schriftje. Boudewijn: "Ik vond een schoolschriftje waarin Lennaert, toen hij in de vijfde klas zat, een soort dagboek had bijgehouden. Op een paar losse velletjes stond een aantal sonnetten, waaronder dit. Ik heb geen flauw idee wie A. is. Het is - opnieuw - een meisje dat Lennaert niet kon krijgen, zoveel is duidelijk. Toen al."
"Hij heeft dat tot aan zijn dood volgehouden. Anderhalf jaar voor hij stierf was hij weer hevig verliefd. De Winter gaat over die liefde. Hij zag er inmiddels niet meer uit, maar had dat zelf kennelijk óf niet in de gaten óf hoopte dat de ander daar doorheen zou kijken. Ook deze liefde liep op niks uit. Maar nog steeds is er geen werkelijke verbittering in zijn tekst. Het is zo begripvol en volwassen allemaal."
Al luisterend, al pratend, al nummers en teksten doornemend wordt duidelijk dat Het Eiland in de Verte wel degelijk een cd van Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh is geworden. In De Blauwe Uren neemt de zanger persoonlijk afscheid van zijn vriend en tekstdichter. "Af en toe komt het besef boven dat Lennaert de muziek bij deze nummers niet heeft kunnen horen. En hoe zonde dat is."
Blijft de vraag: hoe nu verder? De inmiddels in gang gezette samenwerking met Freek de Jonge en Jan Rot krijgt een vervolg. Zichzelf noemt Boudewijn 'een te onzekere factor' als tekstschrijver. "Ik durf op dit moment niet met zekerheid te zeggen dat ik in staat ben om hierna een nieuwe plaat te maken. Dat zal blijken. Ja, je mag best stellen dat mijn afhankelijkheid van Lennaert als tekstschrijver nu duidelijk zal worden."

De cd 'Het Eiland In De Verte' van Boudewijn de Groot is verschenen bij Papa's Music/Universal en ligt vanaf vandaag in de winkel.


Omhoog
Terug