MUZIEK,
Boudewijn de Groot is een monument in de Nederlandse popmuziek en dus was 't Voorhuys
zaterdagavond bij zijn voorstelling 'Andere tijden' volledig uitverkocht.
En het publiek, voornamelijk 40+ kreeg waar voor zijn geld.
Boudewijn heeft een grote podiumervaring en dat is te merken aan de relaxte omgang met
het publiek. Hij praat de nummers aan elkaar met een mix van zinvolle informatie en een
vleugje humor en probeert niet krampachtig leuk te zijn. Een aantal keren passeerde de
naam van de onlangs overleden Lennaert Nijgh, zijn schoolvriend en tekstdichter van veel
van zijn successen. Hoewel hij ook in het verleden wel met andere schrijvers in zee is
gegaan is de samenwerking met Lennaert toch altijd het gelukkigst geweest. De liedjes
van Freek de Jonge en van Jan Rot, die werden uitgevoerd hadden mooie teksten en lagen
goed in het gehoor, maar missen dat speciale, wat de twee-eenheid de Groot/ Nijgh zo
uniek heeft gemaakt.
Boudewijn begon de voorstelling met drie succesnummers uit het verleden, 'Een meisje
van 16'. Reiziger' en 'Jimmy'. Ze klonken als vanouds en soms mooier dan vroeger en dat
vanwege de uitgebreide cast van musici, die hem begeleidden. Jan de Hont met zijn
(volgens Boudewijn) 45 jaar ervaring stond daar met zijn gitaar alsof hij vanachter
zijn zaterdagkrant was weggeplukt om een nummertje te spelen, maar deed dat wel zeer
degelijk. Aan de andere kant van het podium zat ex 'Doe maar' coryfee Ernst Jansz achter
de vleugel. Dat instrument is eigenlijk te statisch voor hem. Hij speelde keurig zijn
partijen maar moest energie af en toe kwijt in een meestampend rechterbeen en kon zich
pas helemaal uitleven in de begeleiding op wasbord van Monique Lansdorp, die een
spetterend stukje country ten beste gaf op haar viool, in dit geval 'fiddle' genaamd.
Laatstgenoemde violiste had overigens een belangrijk aandeel in de muzikale begeleiding.
Met haar viool speelde ze mooie tegenstemmen en ze schroomde ook niet een eigen
vioolsolo te spelen in het lied 'Reiziger', anders dan die welke destijds door
Vera Beths op de plaat is gezet.
De voorstelling eindigde met het lied 'De engel is gekomen' van zijn cd 'Een nieuwe
herfst' waarin een ieder zich prima kon uitleven en Åke Danielson mocht laten horen,
dat hij behalve uit een keyboard ook uit wijnglazen, of een glasharmonica, muziek kan
krijgen. Een toegift kon natuurlijk niet uitblijven, en Boudewijn greep daarbij terug,
wat ook niet ongebruikelijk is, op oude successen. 'Verdronken vlinder' en 'Testament',
die hij alleen begeleid met eigen gitaar zong. De nummers 'Onderweg' en 'Eva' samen met
de bandleden waren een mooie afsluiting van een optreden, waarin Boudewijn de Groot
heeft laten horen nog lang niet uitgemusiceerd te zijn. Maar hij zal Lennaert Nijgh
missen.
|
|
|
|