Gisteren samen met vrienden voor het eerst naar de Nekkanacht geweest alwaar we konden luisteren naar liederen en gezangen van Peeters Bart en een hoop
van zijn vrienden en idolen.
De avond begon heel intiem met Omdat ik van je hou met Raymond van het Groenewoud aan de piano. Na een paar nummers van Bart Peeters samen met zijn
begeleidingsband de mannen, was het niemand minder dan Ramses Shaffy (deze zomer 75 jaar jong) die voor een eerste hoogtepunt van de avond zorgde.
Het Sportpaleis riep luidkeels mee met Zing, Vecht, Huil, Bid, Lach, Werk en Bewonder. Tussen het publiek merkte ik ook Boudewijn de Groot op met een
jonge deerne die de tekst bijna volledig kon meezingen.
Ronny Mosuse, die een jaar of twintig geleden deel uitmaakte van The Radios bracht zijn versie van Ne me quitte pas van Jacques Brel. Na het ingetogen
Laat me niet alleen, kwam er opnieuw wat ambiance met Slimmer Dan De Zanger, het eerste nummer uit de gelijknamige cd van Bart Peeters.
De tekst was van Bart Peeters, de muziek van Mosuse.
Steven De bruyn van The Rythm Junks kwam als onverwachte gast bewijzen dat hij de beste mondharmonikaspeler van de 21ste eeuw is, althans volgens Bart Peeters.
Hij speelde ondere andere mee met Zeester en Koffie, een cover van Starfish & Coffee van Prince.
Axl Peleman speelde een thuiswedstrijd en bracht ’t Kiel Is Een Kleurdoos. Jammer dat hij maar één nummer bracht, maar we zouden hem nog terugzien na de
pauze.
Een achtjarig meisje zong samen met tientallen lagereschoolkinderen Het Toeterlied en het was Hannelore Bedert, winnares van de Nekkawedstrijd die voor
een nieuw hoogtepunt zorgde. Bedert studeerde een tijdje geleden af aan Studio Herman Teirlinck en heeft een ongelooflijk heldere, frisse stem. Het Sportpaleis
werd heel stil bij Met Uw Ogen Toe waarbij ze zichzelf begeleidde op piano. DIt najaar komt haar eerste cd uit. Hou het in de gaten.
Na de pauze kwam de sfeer van het Leugenpaleis helemaal terug. Hugo Matthysen, die ons eerst al aan het lachen had gebracht met Sabrina, De Oude Leraar Duits
en Een Vrouw Met Zeven Billen, speelde op zijn orgeltje. Een herkenbaar geluid voor iedereen die vroeger op woensdagmiddag aan de radio gekluisterd zat voor
het Leugenpaleis. Een uitzinnige massa scandeerde Konijn Met Pruimen, samen met den Hugo en den Bart.
Nog meer bekend volk, na de pauze. Jan De Wilde had het eerst over de Eerste Sneeuw en nadien zong hij zijn Vrolijk Lentelied.
Met Een vriend zien huilen, opnieuw een Brel-cover kregen we zowaar opnieuw een kippenvelmoment. En net voor Raymond van het Groenewoud het podium zou
bestijgen, slaagde Bart Peeters erin om tussen het publiek te duiken om zijn vrouw een boeket bloemen en een zoen te geven.
Raymond van het Groenewoud, minstens even gestoord als Bart Peeters, kwam in zijn fanfarepakje, compleet met handschoenen en petje bewijzen dat hij het nog steeds
kan. Hoe Zie Ik Eruit?, Maria, Maria, Ik Hou Van Jou en Liefde Voor Muziek, dat vlot overging in Kom Op Met Dat Lijf deden (bijna) iedereen swingen
en zingen.
Met Mijn Garagist Heeft In Mijn Wagen … werd de toon gezet voor een vernieuwde versie van I’m Into Folk en bij Heist aan Zee mochten we met
z’n allen nog even meeneuriën.
Ik Wil Deze Nacht In De Straten Verdwalen samen met Axl Peleman, als ode aan de zieke Wannes Van de Velde was het eerste bisnummer en met Aaa werd deze
15e editie van de Nekka nacht afgesloten.
|
|
|
|