Alles was vertrouwd aan het concert dat Boudewijn de Groot afgelopen maandag in de
Stadsschouwburg Velsen gaf. Zelfs de nieuwe liedjes van het dit voorjaar verschenen en
inmiddels met goud bekroonde album Een Eiland in de Verte zijn de afgelopen maanden al zó
veelvuldig op de radio te horen geweest, dat ze vanaf het podium al heel bekend in de oren
klinken.
Boudewijn jubileert. Hij is veertig jaar professioneel muzikant, wordt later deze maand
zestig, en viert dat met de tournee Eeuwig Jong. Die is qua omvang weliswaar bescheiden,
maar ondertussen zijn alle zalen wel tot de laatste stoel uitverkocht.
Jubileren betekent terugblikken. En dat gebeurt vooral naar Boudewijns tweede album, Voor
de Overlevenden uit 1966. Samen met de liedjes van Een Eiland in de Verte die op het
programma staan vult dat repertoire ongeveer de helft van het concert. En juist die
klassiekers, zoals de titelsong, Naast Jou, Verdronken Vlinder en Testament roepen
beurtelings een gevoel van nostalgie en verbazing over de tijdloosheid op - van
bijvoorbeeld een nummer als Beneden alle Peil.
De Heemsteedse zanger staat grotendeels met dezelfde groep op het podium als bij de vorige
tournee Andere Tijden. Ook de arrangementen verschillen nauwelijks en het repertoire
overlapt voor de helft. Dus moeten de verassingen in de details gezocht worden. Zoals de
Everly Brothers-act met Ernst Jansz in Naast jou, de verassende uitvoering van Noordzee -
het oudste liedje van de avond - en de subtiele opbouw van het programma, waardoor veel
stukken inhoudelijk goed bij elkaar aansluiten.
Zo nu en dan permitteert De Groot zich een voor zijn doen bijna ongekende frivoliteit; als
hij bij het voorstellen van de band al huppelend even aan Rob de Nijs refereert of tijdens
Meisje van Zestien één keertje per ongeluk expres 'zestig lentes zo pril' zingt. Maar
eigenlijk presenteert de zanger gewoon zesentwintig liedjes lang klasse zonder poespas.
Opvallend is hoezeer die klasse gekoppeld blijft aan de schrijverskwaliteiten van Lennaert
Nijgh. Niet alleen prijst Boudewijn hem in IJmuiden een aantal keren tijdens de
aankondigingen van de liedjes: Lennaerts' teksten zijn ook in kwantitatieve zin
nadrukkelijker aanwezig dan in De Groots vorige programma.
Het zijn de stukken die het concert werkelijk dragen. Alleen Freek de Jonges Vondeling van
Ameland komt in kwalitatief opzicht in de buurt.
Hoe je 't ook wendt of keert, anderhalf jaar na diens dood bepalen de liedteksten van
Nijgh bij Boudewijn de Groot nog altijd de maat der dingen.
|
|
|
|