Kempen, Mechelen, Metropool Noord, Metropool Zuid, Waasland

Boudewijn is een tovenaar

auteur: Patrick Poppe, foto's: Partick De Roo (Belga)
geplaatst in: Gazet van Antwerpen, maandag 23 april 2007

Een tot de nok gevuld Sportpaleis heeft zaterdag drie uur lang genoten van Boudewijn De Groot, voor de tweede maal centrale gast op de Nekka-Nacht (hij was dat al eens in '96). In een soort 'België-Nederland' brachten bands en solisten van beide zijden van onze grens een mooi ode aan de grote De Groot.

Nekka-Nacht rond Boudewijn De Groot
Boudewijn De Groot was in 1996 de eerste centrale gast van de Nekka-nacht. Na jaren van afwezigheid stond hij er plots weer. En nu mocht hij dat tien jaar later nog eens over doen, maar ditmaal met zijn eigen band. En hoe. Het is immers niet evident om zijn repertoire in een grote ruimte als het Sportpaleis over te brengen. Maar het lukte vanaf de eerste noot en het publiek was het daar zichtbaar en hoorbaar mee eens.





Vlak voor de pauze leerde Boudewijn de zowat 15.000 toeschouwers uit Vlaanderen en Nederland trouwens snel meezingen met Leonardo: 'Leonardo is een tovenaar' scandeerde het publiek. Maar toen al wist het: 'Boudewijn is een tovenaar', want wat Boudewijn uit zijn keel toverde, was opnieuw ontroerend mooi. De Groot had zijn eigen Nekka-Nacht geopend met Meisje van zestien en Als de rook... waarna Udo zijn versie van Ik mis je zo mocht brengen. Het sterke Lenny en De Wespen ("Nu ben ik nooit meer bang van wespen", dixit Boudewijn) ging verder waarna Boudewijn er zoon Marcel bijhaalde. Kommil Foo bracht, eigenzinnig en eigenwijs zoals we ze kennen, een wat bevreemdende versie van Welterusten meneer de president, waarna Peter Koelewijn de sprint naar de pauze inzette.





Groepstestament
Het tweede deel werd ingezet met een 'Groepstestament' want Boudewijn De Groot bracht op sublieme wijze Testament met twintig gitaristen. Eva De Roovere, wat een kippenvelstem toch, en Yasmine zorgden voor wat vrouwelijke afwisseling. Uiteraard mocht daarbij hét duet Avond tussen Yasmine en De Groot niet ontbreken, kus incluis. Yasmine had even voordien overigens het middenplein op de 'poep' gezet omdat het publiek volgens haar alleen zo de grijze troubadour de verdiende staande ovatie kon geven voor de lifetime achievement award van Universal. De Groot blijkt immers goed te zijn voor 200.000 cd's in Vlaanderen alleen.Na een tussendoortje met Guus Meeuwis zette een ontroerde De Groot ("Ik sta hier te lachen, maar de tranen staan in de ogen") dan de finale in en verwende hij de zichtbaar tevreden massa met acht van zijn grootste hits waaronder Verdronken vlinder, Jimmy en uiteindelijk Het land van Maas en Waal. De apotheose van drie uur Boudewijn De Grootse.




Omhoog
Terug