Uit pagina: Muziek

Roerige tijden van Boudewijn de Groot

auteur: John Stael
geplaatst in: Goudse Courant, 29 mei 2002

Door de jaren heen kreeg Boudewijn de Groot maar Iiefst vijfmaal een prestigieuze Edison. In 1967, 1968, 1973, 1980 en in 1998 zelfs een voor zijn gehele oeuvre. Een andere hoogstaande onderscheiding was in 1976 de uitreiking van de Gouden Harp. En vorig jaar is hij door koningin Beatrix gekroond tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.

Boudewijn de Groot werd op 20 mel 1944 geboren in een Japans gevangenenkamp in Indonesië. Zijn moeder overleed toen hij een jaar oud was. De familie De Groot vertrok in 1946 naar Nederland. Op het Haarlemse Coornhert Lyceum ontmoette Boudewijn de man waarmee hij zijn leven lang verbonden zal blijven, tekstschrijver Lennaert Nijgh. Op de middelbare school al schreven ze hun eerste liedjes, sterk onder invloed van de dan populaire, studentikoze zanger Jaap Fischer. Later noemde Boudewijn ook de Belgische zanger Jacques Brel en jazzmuzikant John Coltrane als inspiratiebronnen.

Charles Aznavour

Na de middelbare school ging Boudewijn naar de Amsterdamse Filmacademie. Bij de vertoning van een zelfgemaakte film in huiselijke kring was ook NOS-journaal-lezer Ed Lautenschlager aanwezig. Deze was niet zo onder de indruk van de film, maar de liedjes van Boudewijn spraken hem wel aan. Hij gaf het duo de raad een bandje op te nemen, dat hij dan onder de aandacht van platenmaatschappij Phonogram zou brengen.
Geheel in stijl van Jaap Fischer werden in keurig gearticuleerd Aerdenhouts de eerste singles opgenomen. Maar behalve in de kleine vriendenkring deden de singles weinig. Min of meer tegen zijn zin nam Boudewijn in 1965 een door Lennaert vertaald chanson op van Charles Aznavour, 'Un enfant de 16 ans'. Tot zijn niet geringe verbazing stond de Nederlandse versie 'Eén meisje van 16' maar liefst 13 weken in de hitparade. In navolging van onder meer Bob Dylan en Donovan nam hij vervolgens de protestsong 'Welterusten Mijnheer de President' op. Het duurde vele jaren voordat hij het stempel protestzanger weg wist weg te poetsen. Want aan die 'eretitel' had Boudewijn een ongelooflijke hekel.

Flowerpowerpop

Begin 1967 had hij zijn grootste succes: 'Land van Maas en Waal'. Onder invloed van het toen opkomende hippietijdperk nam hij de flowerpowerplaat 'Picknick' op dat 'Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band' van de Beatles als voorbeeld had. Het nummer 'Prikkebeen' werd samen gezongen met Elly Nieman en leverde hem opnieuw een top tien hit op.
In 1969 trok hij zich terug uit de muziekbusiness en verhuisde met enkele muzikanten naar het platteland van Drenthe. Maar het geld raakte snel op en na enige tijd trok Boudewijn in bij Lennaert Nijgh wat uiteindelijk resulteerde in een hernieuwde samenwerking. Resultaat was de lp 'Hoe sterk is de eenzame fietser', waarvan de single 'Jimmy' een grote hit werd. Boudewijn zelf heeft het altijd zijn 'donkerste en minst begrepen lp' genoemd.
In 1984 zette De Groot zijn gitaar aan de kant. Hij was het muzikantenIeven beu. Om aan de kost te komen, ging hij detectives vertalen, onder meer van Stephen King.
Het duurde enige jaren voordat de stilte werd verbroken. Maar het was wel een keerpunt toen hij begin jaren negentig werd gevraagd de rol van Tsjechov te spelen in de gelijknamige musical. Een groot succes, vooraI door de prachtige muziek van Robert Long. Deze musical ging vorig jaar in reprise, wederom met Boudewijn de Groot in de hoofdrol. Ook in 1995 stond hij op het toneel, in de rol van Otto Frank in het toneelstuk 'Het dagboek van Anne Frank'.

Rode draad

Inmiddels heeft zich in huize De Groot een tweede generatie aan het muzikale front aangediend. De zoons Marcel en Jimmy hebben beide succes. Marcel als zanger/liedjesschrijver en Jimmy als musicalspeler (hoofdrol in 'Rent') en zanger. Vader en zoons treden onregelmatig op als akoestisch trio.
Drie seizoenen lang trok Boudewijn de Groot langs de theaters met het programma 'Een Nieuwe Herfst'. Het liefst zou Boudewijn weer een cd willen maken met uitsluitend teksten van Lennaert Nijgh. Die cd zou de titel 'Andere tijden' moeten krijgen, een begrip dat volgens het tweetal als een rode draad door hun werk loopt. Maar dat plan neemt meer tijd in beslag dan vantevoren was gedacht. Daarom is de titel 'Andere tijden' nu gebruikt voor de nieuwe theatertour. De inhoud bestaat uit liedjes geschreven door onder anderen Freek de Jonge en Jan Rot. Maar ook het oude werk zal worden gespeeld. In de band die de zanger bijstaat zijn namen te vinden als Ernst Jansz (Doe Maar) en gitarist Jan de Hont.
Nog steeds krijgt Boudewijn de Groot de theaters moeiteloos vol. De titel 'Andere tijden' verwijst met een knipoog naar een oud lied: 'Er komen andere tijden'. Een lied dat destijds werd omarmd door de protestgeneratie van de jaren zestig.


GOUDSE SCHOUWBURG

'Andere Tijden' muziekvoorstelling van Boudewijn de Groot met zevenmansformatie op vrijdag 31 mei en zaterdag 1 juni, aanvang 20 uur.
Nog steeds krijgt Boudewijn de Groot de theaters moeiteloos vol.


Omhoog
Terug