Antwerpen, Limburg, Nationaal, Oost-Vlaanderen, Vlaams-Brabant/Brussel, West-Vlaanderen
Boudewijn en vrienden laten Sportpaleis zingen
auteur: Peter Vantyghem
geplaatst in: De Standaard, maandag 23 april 2007
Boudewijn de Groot maakte er een fijne avond van op Nekka-nacht.
Met dank aan Lennaert Nijgh.
Ze zien elkaar graag, Boudewijn en Yasmine.
POP
ANTWERPEN We kunnen honderd verklaringen zoeken waarom de ene Nekka-nacht doet
geeuwen en de andere boeit, maar uiteindelijk draait het om twee dingen: zijn er
goeie songs te horen en hebben de artiesten er zin in? De affiche rond Boudewijn de
Groot kondigde zich niet als spetterend aan, vanwege te veel déjà vu. Maar toen De
Groot meteen 'Meisje van zestien' zong, met zijn eigen band achter zich, vonkte er
toch iets dat het midden hield tussen nostalgisch herkenningsgenot en klassieke
erkenning. Die teksten van Lennaert Nijgh blijven de jaren immers trotseren alsof
ze Brugse reienhuisjes zijn. Toen De Groot later zijn eigen finale aanvatte met een
soloversie van 'Verdronken vlinder', had de zaal aan één akkoord genoeg om het lied
te herkennen en mee te zingen. De Nijgh/De Groot-catalogus is zonder meer erfgoed
geworden. De veertiende Nekka viel zoals gewoonlijk uiteen in twee delen. De gastheer
had een aantal 'vrienden' bij zich, die ook wat eigen werk mochten zingen. Sterk
waren onder meer 'Licht ontvlambaar' van Yasmine en 'Het is een nacht' van Guus
Meeuwis. We hadden ook op een goede versie van 'KL 204' van Peter Koelewijn gehoopt,
maar de veteraan liep te veel achter zijn eigen adem aan om indruk te maken.
Kommil Foo
Het gevaar dat het een brave hommage zou worden, stak wel even de kop op. Fijn hoor,
wanneer Lenny met zijn Wespen iedereen 'Malle Babbe' doet meezingen, maar we waren
wat blij dat De Groot de cabareteske aanpak pareerde door zijn tekst heel ingehouden
te zingen, met die klassieke soberheid die hem zo mooi oud laat worden. Het was
evenwel Kommil Foo die met een erg eigenzinnige versie van 'Welterusten meneer de
president' het niveau omhoogtilde. Zo'n avond mag dan op herkenning steunen, je wil
als muziekfan ook verkennen. Ook 'De reiziger' had zo'n verrassingsfactor. Muzikaal
meteen een opsteker en de moeite waard om eind mei de VRT-captatie mee te pikken. Een
tweede hoogtepunt kwam er toen het feestvarken een paar dames mocht verwelkomen. Eva
De Roovere kon de drama queen in haar helemaal laten gaan in een subliem 'Meester
Prikkebeen', en Yasmine vlijde zich graag in De Groots armen om 'Avond' (De Groot:
'ons geliefde duet') te zingen. Ze zien elkaar graag, Boudewijn en Yasmine, en die
laatste spoorde de zaal aan tot een lange staande ovatie voor De Groots 'levenslange
verdiensten' en 200.000 verkochte cd's in Vlaanderen. Daarna kon het niet meer stuk.
Guus Meeuwis zong nog de sentimentele wals 'Brabant', en Boudewijn verbaasde een
beetje door zijn eigen set vrij obscuur te houden, met toch een fijn suggestief
'Op weg naar mijn lief'. 'Testament' hadden we dan al gehad, met 21 gitaristen erbij,
en 'Land van Maas en Waal' sloot het feest af, zoals dat hoort. Goeie songs,
vakperformers, enkele bijzondere momenten en veel klassieke herkenning: het recept
is simpel, maar je moet het ook doen. De zaal zong vaak en graag mee, onder meer in
een aanzwellend 'Leonardo'. Het wonderlijkste is echter dat die stem van Boudewijn
de Groot zo weinig last heeft van de jaren. Ze blijft een heel innemend, haast
geruststellend instrument. Alsof ze wil zeggen dat die songs een mens levend houden.
Nekka-nacht. Gehoord op 21 april in Antwerpen. Uitzending op Eénop zondag 27 mei.
www.nekka.be