'Duizend melodieën schrijven / ik doe het zonder pijn / maar duizend mooie woorden / hoe wijs moet je dan zijn?', zingt Boudewijn de Groot in De blauwe uren. Tekst en muziek: Boudewijn de Groot. Want tekstschrijver Lennaert Nijgh is niet meer. En dat is te merken. De cd Het eiland in de verte (Universal), Boudewijns eerste schijf na acht jaar, is een postume hommage aan Lennaert, van wie hij nog acht gekke en ontroerende liedjes op muziek gezet. Er is in veertig jaar lekker niets veranderd, lijken deze liedjes te roepen, een echo van de gouden tijd van Verdronken Vlinder en Picknick. Maar de overige teksten (van Marcel Verreck, Freek de Jonge, Jan Rot en Boudewijn zelf) lijken de zanger minder tot echte Boudewijn-muziek te inspireren. Het is een tandje terugschakelen: hier zakt Boudewijn wat terug in de grauwe middelmaat van de Hollandse liedjesmolen. Zou hij daarom bijna vergoelijkend roepen dat er nog een paar onvoltooide teksten van Lennaert liggen, waar hij "zeker nog eens muziek bij zal maken"? Het jagen voorbij heet een van die laatstelingen. Het zou een gedroomd slotakkoord van Boudewijns carrière zijn. (WD)'Duizend melodieën schrijven / ik doe het zonder pijn / maar duizend mooie woorden / hoe wijs moet je dan zijn?', zingt Boudewijn de Groot in De blauwe uren. Tekst en muziek: Boudewijn de Groot. Want tekstschrijver Lennaert Nijgh is niet meer. En dat is te merken. De cd Het eiland in de verte (Universal), Boudewijns eerste schijf na acht jaar, is een postume hommage aan Lennaert, van wie hij nog acht gekke en ontroerende liedjes op muziek gezet. Er is in veertig jaar lekker niets veranderd, lijken deze liedjes te roepen, een echo van de gouden tijd van Verdronken Vlinder en Picknick. Maar de overige teksten (van Marcel Verreck, Freek de Jonge, Jan Rot en Boudewijn zelf) lijken de zanger minder tot echte Boudewijn-muziek te inspireren. Het is een tandje terugschakelen: hier zakt Boudewijn wat terug in de grauwe middelmaat van de Hollandse liedjesmolen. Zou hij daarom bijna vergoelijkend roepen dat er nog een paar onvoltooide teksten van Lennaert liggen, waar hij "zeker nog eens muziek bij zal maken"? Het jagen voorbij heet een van die laatstelingen. Het zou een gedroomd slotakkoord van Boudewijns carrière zijn.
|
|
|
|