INTERVIEW

Musicus/zanger/acteur

auteur: nn
geplaatst in: Boem 0592, 1992

Kun je een beschrijving geven van je eigen carrière, zoals wanneer en hoe het allemaal begonnen is, het verdere verloop, etcetera? Mijn carrière is begonnen in 1964. Samen met Lennaert Nijgh had ik het jaar ervoor een filmpje op 8 mm gemaakt, "Feestje Bouwen", waarin ik drie liedjes moest zingen. De tekst en de muziek voor die liedjes had ik zelf geschreven (ik speelde al een beetje gitaar). Hoewel alles op stomme 8 mm film was gedraaid, werd het uiteindelijk dus toch een film met geluid: we synchroniseerden alle effectgeluiden, dialogen en muziek na. Een heel gedoe, maar het resultaat was verrassend goed. Zo goed zelfs, dat iemand die het filmpje later zag, ons aanraadde samen nummers te schrijven. Hij kende iemand bij de platenmaatschappij Phonogram en was ervan overtuigd, dat ze geïnteresseerd waren. Dat bleek inderdaad zo te zijn en een paar maanden later, op 14 mei 1964, stond ik voor het eerst in een platenstudio. Onder leiding van Tony Vos nam ik vier liedjes op: "Elégie prénatale", "Strand", "Sexuele voorlichting" en "De morgen". Hoewel iedereen enorm verrast was en riep dat dit iets heel anders en iets heel nieuws was, werden de eerste twee singles geen hit. Pas met de vertaling van "Un enfant" van Charles Aznavour, kwam ik in de hitparade ("Een meisje van 16"). Daarna ging alles als het ware van een leien dakje en volgden "Het land van Maas en Waal", "Testament", "Verdronken vlinder" en vele andere.

Later waren het vooral de LP's die succes hadden en bleek ik meer een LP artiest dan een single artiest te zijn. Na de eerste LP volgden "Voor de overlevenden", "Picknick" (een flower-power-LP die geïnspireerd was door "Sergeant Pepper" van The Beatles en door het toenmalige popblad Hitweek werd uitgeroepen tot de eerste echte Nederpop-LP), "Nacht en ontij" (een conceptalbum waarop het verhaal van een heksensabbat wordt verteld met begeleidende muziek; bij liefhebbers van het occulte zeer geliefd en dus slechts in klein kring bekend), "Hoe sterk is de eenzame fietser" (met het nummer "Jimmy" en uitgekomen na een vreemd jaar van afzondering en gedrogeerde chaos in Drente), "Waar ik woon en wie ik ben" (waarop ik afreken met een aantal zaken en probeer duidelijk te maken hoe ik over mijn status als popzanger en bekende Nederlander denk en die werd gemixt in Hollywood, waar ik later naartoe ging om wat meer aan muziektheorie te doen), "Van een afstand""Maalstroom" (een mislukte poging om alles zelf te doen, hoewel ik de teksten nog altijd van ongekende klasse vind). Tussen dit alles door verschenen nog de nodige verzamelplaten en zelfs een duitstalige LP die in het oosten geen enkele weerklank vond (weten zij veel). In het begin van de jaren 70 was ik gedurende vier jaar als producer in vaste dienst bij Phonogram. In die functie maakte ik platen met Rob de Nijs en Liesbeth List, voor wie Lennaert en ik ook repertoire schreven (o.a. "Zuster Ursula" en "Malle Babbe" voor Rob en "Pastorale" voor Liesbeth). Twee jaar geleden werd ik door Pim de la Parra gevraagd voor de hoofdrol in zijn minimal movie "Let the music dance". Het werd mijn eerste professionele acteerervaring. Mede naar aanleiding daarvan vroeg John van de Rest me voor de hoofdrol in de musical "Tsjechov". De muziek komt nu dus even op het tweede plan en ik wil me de komende jaren graag wat meer op het acteren toeleggen.
Tussen al die bedrijven door ben ik sinds een jaar of vijf ook bezig met het vertalen van boeken uit het Engels (Amerikaans). Ik weet namelijk niet wat ik moet doen als ik niets te doen heb (ik hou niet van vissen, postzegels en modelspoortreinen).

Heb je nog voor andere artiesten muziek of teksten geschreven? Zoals ik net al zei, heb ik muziek geschreven voor Rob de Nijs en Liesbeth List. Andere goden schrijven hun muziek zelf. Ik doe het ook niet graag, omdat ik het vrijwel altijd mooi vind wat ik schrijf (anders kun je er beter niet aan beginnen). Na een paar minder aangename ervaringen, waarbij mijn muziek behoorlijk werd verkracht, ben ik wat kritischer geworden voor wie ik schrijf en op den duur kwam er niemand meer in aanmerking en werd ik ook niet meer gevraagd. Ik zit er niet mee, want het ging meestal om teksten die beneden peil waren. Vergeef me de arrogantie, maar als je niet een zekere mate van die eigenschap hebt, gelooft niemand je meer. Let op mijn woorden.

Waar ben je momenteel zelf mee bezig? Momenteel ben ik bezig met "Tsjechov" en het vertalen van een boek. In november begin ik waarschijnlijk aan de repetities voor een stuk, waarin ik alleen maar acteer en niet zing. Daarvan beginnen de voorstellingen in januari. Het zal mij benieuwen.

Hoe is het eerste contact ontstaan met Rowwen Hèze en hoe is de samenwerking tot stand gekomen? Rowwen Hèze leerde ik kennen via de Nederlands/Belgische uitgever Hans Kusters. Hij liet me een jaar of twee geleden een bandje horen met wat nummers van een Limburgse Tex-Mex-groep. Ik vond het wel aardig, maar te veel hetzelfde. Het ramde maar door in hetzelfde hoge tempo en na drie nummers had ik er genoeg van.
Er stonden zes nummers op het bandje, dus het was drie nummers lang afzien. Hij vroeg of ik die groep wilde produceren en ik zei: "Nee, vraag eerst maar of ze wat gevarieerder kunnen schrijven". Het eerste CDtje werd toen geproduceerd door Roland Verloven en ik hoorde niets meer van het project en de groep. Totdat Kusters me weer belde met de mededeling dat Rowwen Hèze nieuw repertoire had en of ik nu wel geïnteresseerd was. Ik hou erg veel van Tex-Mex (Augie Meyers, Doug Sahm, Flaco Jimenez en Ry Cooder, zijn muzikanten waar ik graag naar luister), dus ik zei: "Laat maar horen". Hij speelde een tape-je en ik vond het prachtig. "Ik doe het heel graag", liet ik hem weten. Hij regelde een ontmoeting in America. Ik luisterde naar een repetitie en ik was verkocht. Sindsdien vind ik Jack Poels een van de beste Nederlandse tekstschrijvers. Ik hoop dat hij dat zelf ook vindt,want zoals ik al eerder opmerkte: een zekere arrogantie is absoluut noodzakelijk wil je geloofwaardig overkomen en je zelfvertrouwen niet verliezen.

Wat is jouw bijdrage geweest aan de CD "Boem"? Mijn bijdrage is zuiver productioneel. Ik heb wat opmerkingen gemaakt over de opbouw van een paar nummers en ik heb de opname geleid. Verder heb ik op twee stukken meegespeeld. Meer heb ik niet gedaan. De groep doet alles zelf: schrijft, arrangeert, speelt. Dus wat moet ík er dan nog aan doen? Je zou kunnen zeggen, dat ik ze regisseer.

Bestaat de mogelijkheid dat je nogmaals (op welke manier dan ook) met Rowwen Hèze zult gaan samenwerken? Die mogelijkheid is heel groot. In oktober nemen we (hoop ik) een single op en ergens in het voorjaar van '93 de nieuwe CD (hoop ik ook).
Wat betekent Rowwen Hèze voor jou? Rowwen Hèze betekent voor mij werken met de beste Nederlandse tekstschrijver, met een groep die inzet, spontaniteit, muzikaliteit en overtuiging paart aan een enorme hoop lol en eerlijkheid. Geen gelul bij Rowwen Hèze. Geen moeilijkdoenerij. Maar ze (met name Jack) hebben wel wat te zeggen, dus oppervlakkig is het niet. Mooie combinatie toch?

Hoe zie jij het gebruik van het Limburgs dialect door Rowwen Hèze? Limburgs klinkt mooi. Voor mijn part was het Zeeuws of Gronings geweest, dat interesseert me niet zo. Het feit dat ze uit Limburg komen draagt natuurlijk wel bij tot de algehele vrolijkheid die dit soort muziek nodig heeft.

Wat is jouw eigen voorstelling van de toekomst van Rowwen Hèze? Dat ze die zelf in de hand hebben. Zodra ze het verkeerde soort arrogantie gaan hanteren (en die kans bestaat altijd en voortdurend), kun je ze afschrijven. Zodra ze gaan denken dat ze er zijn en als het ware gaan free-wheelen op bekendheid, populariteit en ervaring, zijn ze verloren. Als ze aan anderen hogere eisen gaan stellen dan aan zichzelf, is het afgelopen met Rowwen Hèze. Ik zie ze er niet voor aan, maar ik heb meer intelligente mensen die fout zien maken en daar hoor je dus nooit meer wat van. Maar als alles goed gaat en Jack mooie liedjes blijft schrijven en bewerken, kunnen we nog heel lang van ze genieten. Ik wens Rowwen Hèze heel veel succes (nog meer succes dus) en hoop binnenkort weer met ze samen te werken. Houdoe, haie en tot ziens.


Omhoog
Terug