ROOSENDAAL - De tijd dat je aan het aantal buiten de Kring geparkeerde 'lelijke
eendjes met ban de bomsticker' kon zien dat Boudewijn de Groot optrad is voorbij.
Hij is nu van iedereen, gelet op het gemêleerde 40+ gezelschap dat naar het optreden
van de 62-jarige oud-protestzanger afkomt. Een verdwaalde oude hippie zit naast een
type abonnementhouder, nog net niet hand in hand. Ze horen voor de pauze weinig van
de liedjes waarmee De Groot de jaren zestig een stukje feller kleurde. Vooral nieuwe
songs van de cd Lage Landen, de zoveelste comebackplaat van De Groot, prijken op de
setlist. Die handelen over de dood, verdriet, grijze haren en God die niet achter de
hemelpoort te vinden is, maar ver daarvandaan een echtpaar blijkt te zijn. Die
teksten zijn deels van De Groot zelf, deels van Freek de Jonge, Willem Wilmink en
Jack Poels (Rowwen Hèze) die samen de plaats van de overleden vaste tekstschrijver
Lennaert Nijgh niet helemaal ongemerkt kunnen innemen.
Dat bewijs wordt geleverd met het prachtige Sonet IV, een tekst over een onbereikbare
liefde die Nijgh tijdens diens middelbare schooltijd schreef en die Boudewijn onlangs
in een oud schrift opduikelde. Verder laat ook de wat donkerder wordende muziek van
de Groot zelf horen dat de nog altijd erg goed bij stem zijnde Boudewijn De Groot
langzaam ouder, trager, traditioneler en helaas soms ook wat saaier wordt. In
Nashville zag hij het licht, want hij ontdekte er alsnog de country & western.
Vol overgave speelt het zevental achter hem wel mooi de sterren van de hemel. In die
superband eisen violiste Monique Lansdorp (uit het Klezmer String Trio), toetsenist
Äke Danielson (voorheen The Meteors en Time Bandits), gitarist Jan de Hont (ZZ & De
Maskers en Neerlands Hoop), gitarist Jan Hendriks en pianist Ernst Jansz (beiden ex
Doe Maar) allemaal hoofdrollen voor zich op. Jansz krijgt zowaar de ruimte om één
eigen song te zingen. Verder spat het speelplezier er vanaf. Ook van De Groot zelf,
die na de pauze alsnog de geschiedenis induikt en leuke anekdotes vertelt als
inleidingen van Strand (uit 1964), twee psychedelische songs uit de tijd van Picknick
(vormgegeven met aloude vloeistofdia's), de hit Jimmy en de onbegrijpelijk hoog in de
Top 2000 terechtgekomen lievelingssong van het publiek, Avond. Politiek geëngageerd
is de Groot minder dan voorheen. Hij is als singer-songwriter terechtgekomen in zijn
derde jeugd en prefereert nostalgie en zandverstuivingen boven zeuren over de
zoveelste foute meneer de president. Toch bekruipt je ergens het gevoel dat hij 'na
62 jaren in dit leven' nu wederom een fraai testament op zou kunnen maken van zijn
tweede en derde jeugd.
Dat zal dan voor een volgende theatertournee zijn, want deze heerlijk eigenwijze
zanger kan nog jaren mee. Ook zonder alle oude successen.
|
|
|
|