Wonderkind aan het strand

Copyrights: Intersong Basart/Papa's Music/Altona Edition/Copyright Control/HKM.
Alleen liedjes van de vierde cd, met uitzondering van de live-versie van 'Als jij niet van me houdt', van de 2cd-uitgave zijn hierin opgenomen.
Engelse teksten ontcijferd met de onontbeerlijke hulp van Brian Kuin



Als jij niet van me houdt

Boudewijn de Groot / Lennaert Nijgh
live-versie/van Twee Meter Sessies
Als jij niet van me houdt,
moet ik daarmee leren leven.
Maar de nacht is koud en de morgen ver.
Ga niet weg en blijf nog even.

Als jij niet van me houdt,
ben ik de man niet van je dromen.
En ook als je bij me blijft vannacht
zal hij heus wel een keer komen.

Als jij niet van mij houdt,
hou ik wel van jou alleen.
Zo mooi als je lacht,
zo warm en zo zacht.
Als jij niet van mij houdt,
hou ik wel alleen van jou.
Blijf bij me deze ene nacht
en laat me niet alleen.

Als jij niet van me houdt,
zul je voor een ander kiezen.
Maar wat niet is, kan ook niet verloren gaan,
dus kan ik jou nooit verliezen.

Soms denk ik: was jij er vroeger al,
voordat ik je kende misschien?
Soms denk ik dat jij altijd blijven zal,
zelfs als ik je nooit meer zou zien.

Als jij niet van mij houdt,
hou ik wel van jou alleen.
Zo mooi als je lacht,
zo warm en zo zacht.

Als jij niet van mij houdt,
hou ik wel alleen van jou.
Blijf bij me deze ene nacht
en laat me niet alleen.

Omhoog

Jimmy

Boudewijn de Groot / Ruud Engelander / Von Schenckendorf
van: Bo de Groot 1983
Warum ringt ein Mann
auf dem Fahrrad um jeden Meter
gegen den Wind?
Was will er sein,
der Allerstärkste?

Warum lässt ein Star
auf dem Rasen sich stürmisch feiern
nach jedem Tor?
Was will er sein,
der Allerbeste?

Warum treibt ein kalter
Geschäftsmann den Konkurrenten
bis zum Bankrott?
Was will er sein:
der Allergrösste?

Und ich sitze hier weil die Sonne scheint
mit der Kleine auf dem Schoss.
Doch wir kämpfen nicht
gegen Sturm noch Wind,
weil wir klüger sind.

Wenn er nur kein Fussballer wirst,
sie treten ihm vielleicht halbtot.

Wenn er nur kein Fussballer wirst,
sie treten ihm vielleicht halbtot.

Doch lieber das noch, als ihm
mit einem Brett vor dem Kopf zu sehn,
als Manager würd' es ihm slechter gehen.

Doch lieber das noch...

Omhoog

Onderweg

Lennaert Nijgh / Boudewijn de Groot
alternatieve versie 1973
Nu valt de nacht
zacht als de sneeuw
en alles staat stil in de kou.
Valt er van ver
een ster op mijn pad,
dan neem ik hem mee voor jou.

Stil staan in het woud
donker en oud
de sparren versteend op wacht.
Het licht komt van ver,
van lichtjaren her
en ik ben onderweg.

Nu is de nacht
zacht als de sneeuw,
de hemel als ijs zo blauw.
Ik draag een ster
van ver in mijn hand,
ik ben onderweg naar jou.

Nu valt de nacht
zacht als de sneeuw
en alles staat stil in de kou.
Ik draag een ster
van ver in mijn hand,
ik ben onderweg naar jou.

Omhoog

De grijze dame

Boudewijn de Groot
2 Meter Sessie 1996
Op een stille zondagmorgen staat ze plotseling voor mijn deur.
En ze fluistert: mag ik binnen? en ik ruik opeens de geur.
Alles gaat weer terug naar vroeger, naar die dagelijkse sleur
van treiteren en smijten met de deur.

Ik weet niet wat ik doen moet want het is nog veel te vroeg.
De dagen worden lang en er is nog tijd genoeg.
Ach ze heeft nog zoveel eindeloze uren voor de boeg.
Wat onafwendbaar is zal vroeg of laat gebeuren.

Zo staat ze daar en kijkt me aan,
verdriet spreekt uit haar zachte ogen.
Ze lacht en schrikt, weet niet waarom.
Waarom zou dat niet mogen?
Ze heeft toch niets misdaan.

Het is al dertig jaar geleden dat ze hem niet meer wilde zien.
Maar zijn haat is er nog altijd en de eenzaamheid misschien.
In haar woorden schuilt de vraag: zeg me waar ik het aan verdien?

Ze heeft het eigenlijk nooit willen geloven,
de waanzin die het leven van hun tweeën heeft gesloopt,
de wrok waarmee de eindjes aan elkaar worden geknoopt.
Ze kan haast niet meer zonder ook al heeft ze het wel gehoopt.
De verlossing komt zoals altijd van boven.

Zo zit ze daar en kijkt me aan...

Dan opeens beven haar handen en haar ogen zijn in nood.
Ik wacht met ingehouden adem, ze kijkt gelaten naar haar schoot.
En ik weet wat het betekent als ze zegt: nu is hij dood.

Zo zit ze daar en kijkt me aan...

Omhoog

Annabel

Boudewijn de Groot / Herman Pieter de Boer
eerste versie 1978
Iemand zei: dit is Annabel,
ze moet nog naar het station.
Neem jij je wagen, dan haalt ze 't wel.
Ik zei: da's goed en reed zo stom als ik kon.
We kwamen aan bij een leeg perron
en ik zei: het zit je niet mee.
Heel in de verte ging de laatste wagon
en Annabel zei: oké, ik ga met je mee.

En later lagen we samen, zoals dat heet,
een beetje moe maar voldaan.
Er kwam al licht door de ramen,
ze zei: geen tijd voor ontbijt, ik moet gaan.
Ik zei alleen nog: tot ziens, Annabel,
en ik dacht: ik zie jou nooit meer terug.
Ik dacht: ik draai me om en slaap nog even door.
Maar twee uur later was ik nog wakker,
lag stil op mijn rug.

Annabel, het wordt niets zonder jou, Annabel.
Annabel, het wordt niets zonder jou, Annabel.

Zo bleef ik twee dagen liggen in bed,
ik was totaal van de kaart.
Toen stond ik op, ik moest niet denken maar doen,
zonder haar was ik geen stuiver meer waard.
Ik liep de stad door op zoek naar een glimp
en ik dacht: ik zie haar nooit meer terug.
Ik ging zelfs hardop praten in mezelf
en iemand zei: je stond toen uren met je handen
op de leuning van de brug.

Annabel, het wordt niets zonder jou, Annabel.
Annabel, het wordt niets zonder jou, Aanabel.

En op een avond zag ik haar weer,
ze stapte net op de tram.
Ze was nog mooier dan de vorige keer,
ik riep haar naam en trapte hard op mijn rem.
Ik sprong de auto uit en greep haar vast,
ze stond stil en keek om.
Ze keek me aan, maar was nauwelijks verrast.
Ik zei: hé, waar moet je naar toe?
Ze zei: naar het station.

Ik bracht haar weg, ze kocht een kaartje Parijs,
en ik zei: en nog een erbij.
De lokettist gaf tweemaal enkele reis
en Annabel keek even opzij.
Ik zei: ik heb je gevonden vandaag,
ik laat je nooit meer alleen.
Al reis je door naar Barcelona of Praag,
al reis je door naar het eind van de wereld,
ik ga met je mee.

Annabel, het wordt niets zonder jou, Annabel.
Annabel, het wordt niets zonder jou, Annabel.

Annabel, het wordt niets zonder jou, Annabel.
Annabel, het wordt niets zonder jou, Annabel.

Omhoog

De dominee van Amersfoort

Jaap Koopmans
B-kant single 1977 / opname: 1965
De dominee van Amersfoort
die heeft zijn eerste vrouw vermoord,
de tweede heeft hij ook gekeeld
en de derde heeft zich dood verveeld.
Alleen met nummer vier
ging het van tierelierelier.
Fabriapadapadapam.

De dominee en nummer vier
hebben geweldig veel plezier
Hun leven is alleen maar pret,
ze liggen dag en nacht in bed.
Behalve één dag per week,
dan houdt de dominee zijn preek.
Fabriapadapadapam.

Op zondag zegt de dominee:
zo gaan we naar de ratsmodee.
Ons leven is alleen maar zonde,
als we het maar eens laten konden
en devoot kijkt hij naar het kruis
en dan denkt hij weer aan thuis.
Fabriapadapadapam.

En thuisgekomen fluistert zijn vrouw:
vergeet het allemaal maar gauw
je weet niet eens zeker of God bestaat,
en je hebt het toch helemaal niet kwaad.
Kom nu maar hier,
dan gaan we van tierelierelier.
Fabriapadapadapam.

Maar op een mooie dag in mei
toen stierf die zondige dominei.
En het hele dorp was in de rouw
en wat je zo niet denken zou:
hij kwam in het paradie
en vond er zijn vrouwen alle drie.
Fabriapadapadapam.

Helaas ontbrak nog nummer vier,
die ging van tierelierelier
met de voorzitter van het kerkbestier.

Omhoog

Minnenijd

Jaap Koopmans
eerder uitgebracht op de LP De gelaatstrek van het lied.../EMI 1977 opgenomen: 1965
Er is een dode gevonden
in het Amsterdamse Bos.
Uit zijn ogen kruipen beestjes,
in zijn oren groeit het mos.
Zijn armen zijn verdwenen
en zijn benen zitten los.
Ach wie is die arme stakker
in het Amsterdamse Bos.

De mensen zeggen zo gemakkelijk:
kijk een lijk.
Maar wat mij nou intrigeert:
hoe heeft die man zich zo bezeerd?
Was hij gelukkig of verdrietig,
was hij arm of was hij rijk?

Er is een dode gevonden
in het bos van Amsterdam.
Ik vraag mij af hoe deze dode
hier nu zo te liggen kwam.
Was het zijn hart of was het smart?
Was hij doof of blind of lam?
Die arme dode stakker
in het bos van Amsterdam.

De mensen zeggen zo gemakkelijk:
kijk een lijk.
Maar wat mij nou intrigeert:
hoe heeft die man zich nu zo bezeerd?
Was hij gelukkig of verdrietig,
was hij arm of was hij rijk?

Misschien dacht hij toen hij leefde wel:
ach was ik maar vast dood.
Ik heb mijn vrouw, ik heb mijn kinderen,
ik heb mijn bromfiets, ik heb mijn brood.
Maar mijn vrouw wordt oud en lelijk
en de kinderen worden groot.
Van mijn brommer houd ik niks meer
dan mijn jicht en een hoopje schroot.

De mensen zeggen zo gemakkelijk:
kijk een lijk.
Maar wat mij nou intrigeert:
hoe heeft die man zich zo bezeerd?
Was hij gelukkig of verdrietig,
was hij arm of was hij rijk?

Nu ik die dode goed bekijk,
nu zie ik duidelijk wie het is.
Het is het vriendje van mijn vrouw,
als ik mij niet ernstig vergis.
Ik heb erbarmen met zijn benen
en zijn armen zijn verdwenen.
Ach helaas, die arme armen
waarin mijn vrouw in uit mocht wenen.

De mensen zeggen zo gemakkelijk:
kijk een lijk.
Maar wat mij nou intrigeert:
wie heeft die man toch zo bezeerd?
Hij was gelukkig, ik verdrietig,
maar nou hebben we het omgekeerd.

Omhoog

Beautiful butterfly

Boudewijn de Groot / Lennaert Nijgh / Nicks
single 1967
Dying slowly on the water
with your paper wings all wet.
Floating limply after flying
in the clouds, soon you'll be dead
as your colours fade away.
It's over now, there's no more playing.
No more resting on the flowers,
no more hiding from the showers.
Day will end, the sun is red,
now all those things you can forget,
now you know there's not much to forget.
Dying slowly on the water
with your paper wings all wet.

Let me be a happy butterfly
after whom the children run.
Let me be a happy butterfly
always searching for the sun.
I know my life will end tomorrow,
there's no time for feeling sorrow
for I still see all the flowers
under which I hid from showers.
But I can't get up that high
so I dream that I can fly
and those dreams will have
to take me to the sun.
Let me be a happy butterfly
after whom the children run.

It would be a lie if I thought
a man had need of coloured wings,
to fly away from all the pain
that living seems to bring.
But today I've changed my mind
because I find that I have been blind.
I couldn't see that even you
could have life's pain and trouble too.
Now I see that all my flying
really means I wasn't trying
to find other ways to meet what life can bring.
To be alive I had not need
to use your coloured wings.

Omhoog

The land at rainbow's end

Noudewijn de Groot / Lennaert Nijgh / Nicks
single 1967
The purple sun is shining in the yellow sky.
The band plays in the waterbutt and no one here knows why.
We're marching over hilltops, through the heather and the moss.
All creatures from the circus of the late Hieronymus Bosch.
And we're laughing and we're singing and we're everybody's friend.
'Cos behind the candy mountains is the Land at Rainbow's End.

I walk in front and beside me my cats.
Behind us are two donkeys with saucepans on their heads.
Here comes my friend the peacock, who lays an egg while he strolls.
And when you shake that egg you see it snowing on St.Paul's.

I offer my hand to the queen of the night,
because she said the sunshine was too strong for her sight.
The blacksmith's fire is roaring, making fifty nails a day,
for the hanging tree wood coffin where the mockingbirds used to play.

The deep blue sun is shining in the crimson sky.
The band plays in the waterbutt and no one here knows why.
We're marching over hilltops through the heather and the moss.
All creatures from the circus of the late Hieronymus Bosch.
And we're laughing and we're singing and we're everybody's friend.
'Cos behind the candy mountains is the Land at Rainbow's End.

We've just escaped from the evil king of Spain.
He locked us up because the rain staid mainly in the plain.
So we're heading for the mountains not far away from here.
We eat our fish and chips and wash them down with pints of beer.

And now it's all over, the happy days have come.
The sailors drink too much but we know what we'll do with them.
We'll take them to the party Mr. Sandman gives tonight.
We'll feed them sandy cake and everything will be alright.

The silver sun is shining in the golden sky.
The band still in the waterbutt, and no one here knows why.
We're marching over hilltops through the heather and the moss.
All creatures from the circus of the late Hieronymus Bosch.
And we're laughing and we're singing and we're everybody's friend.
'Cos behind the candy mountains is the Land at Rainbow's End.
At Rainbow's End. At Rainbow's End...

Omhoog

In your life

Boudewijn de Groot
single The Tower 1968
Looking back through the crystal of colours
at the good things gone by in your life.
Don't you see that they're vague and deceptive
and you'll never return though you try.
It's easy to follow
and it's hard to make your own way.
So you think and you dream,
trying to find the missing link in your life.

As you walk through your days of confusion
and you cry because something seems lost,
you feel helpless and sad as you wonder
without knowing what fine that it costs.
It's easy to sorrow
and it's hard to live something new.
So you just wait and see,
this will never set you free in your life.

If you dream of a mountain of golden
that will shine out for what you are worth.
When you wake, don't start wasting the morning
for a mountain is part of this earth.
It's easy to linger
and it's hard to climb that old high.
So you sit and you pray
for a short and easy way in your life.

So how come you are feeling so lonely,
you've got friends taking good care of you.
And they're all so alike and they love you,
but you never can tell who is who.
It's easy not to wonder
and it's hard to think for yourself.
Where am I, who are they?
It could be the longest day in your life.

Omhoog

Slow motion mind

Boudewijn de Groot / Van Dijk
single The Tower 1968
The morning sun already
hurts my feelings as I awake.
Slow motion mind.
The poisened mushrooms of breakfast,
the glory of the morning
a witch's foot I find.

A time long ago I left this earth,
a long time ago I left my life behind
to wander vaguely
through the lands of sugar sweet
and another come today.

Black is the coffee
that would turn my stomach
and the paper reads of yesteryear.
The laughing morning
already sends a message
of long lost lovers and long lost friends.

Well a kingbee stung me twice today
it speeds my spirit just to save my breath,
to say goodbye someday. Alright.

Alright yeah, join it.

Omhoog

Captain Decker

Boudewijn de Groot / Simon Vinkenoog
single The Tower 1969

Captain Decker, Flying Dutchman,
climbs above the timeless
spacemachine you're living in,
starts to turn you inside out,
he needs you to know
what he was really all about.

Captain Decker, Flying Dutchman,
gives the one thought
to the state the world of mirrors is in.
he knows that you're mine to be blown
and for ever be free
to sail out on an ocean of humanity.

Captain Decker, Flying Dutchman,
lightning and thunder,
wave upon waves make you come up and go under.
Lose yourself and find yourself.
Whose is this body called love?
And what's the state
of beyond and beyonder?
And what's the state
of beyond and beyonder ?
And what's the state
of beyond and beyonder ?

Captain Decker, Flying Dutchman,
makes you wonder:
is this me and am I real.

My eyes can see what you can see.
If I'm free why shouldn't you be?
Raving hunger in the body the body yeah,
and desire spreads for other bodies,
to join in the winds forever.

Captain Decker, Flying Dutchman...

Omhoog

Steps into space

Boudewijn de Groot / Simon Vinkenoog
single The Tower 1969
Seven colours light the sky,
a new day begins to dawn.
Rainbows ever flying high,
again I'll be born.

Seven waves form the sea,
words like water come and go.
Oceans I am wading through,
again I shall grow.

Seven steps each man will set to come
to where he's never been.
And earth will never be the same,
once you have seen
what I have seen.

Colours in the sky,
waves in the sea,
steps into space,
I shall be free.

Omhoog

Moonstruck

Boudewijn de Groot / Rick van der Linden / Jansen
single Session 1971
I'll be seeing you soon,
make sure you're not late.
At six on the moon moon,
remember our date.
The wind is just right
for blowing us high,
a marvellous flight.

And take to the sky,
take a moonride with me
through the country of craters.
Where no other daters but we
can kiss in the moonlight,
the wonderful moonlight and see.

I'll be party up miles away
so gloomy and back,
as night turns to day.
It's hard to get back,
seeing you soon
you know where to wait
tomorrow at noon.

Our love will wait
for another date.
Take a moonride with me
through the country of craters.
Where no other daters but we
will feel the moonride in,
the wonderful moonlight with me.

I'll be seeing you soon,
make sure you're not late.
At six on the moon moon,
remember our date.
The wind is just right
for blowing us high,
a marvellous flight.

I'll take to the sky...

Omhoog

Ballad of a minstrel

Boudewijn de Groot / Rick van der Linden / Jansen
single Session 1971
The minstrel he is singing his songs
of love and songs of peace.
The words that he is bringing
hide what smothers underneath.

The minstrel he is singing:
it's so very wrong to hate.
The words that he is bringing
can change murder into fate.

Don't ask him where he was last night
for he will have to say
he killed his brother in a fight,
but that was yesterday.

The minstrel he is singing
love a little, love some more.
The words that he is bringing
appear stranger than before.

The minstrel he is singing,
trying vainly to unwind
the words that he is bringing
symbols of a troubled mind.

Don't ask me why why of love he sings,
he'll be the one to say
he can't be bothered with the things
that happen yesterday.

Omhoog

Formerly venus flytrap

Boudewijn de Groot / Renee Daalder / Opatoshu
recording session 1976
The sun is shining nice and warm
but for all I care it could start to storm,
I can breeze through any weather anytime.
I don't need no whiskey or smoke,
take my money, leave me broke.
'Cos money can't buy the thing that keeps me flying.

All the good things in life are for free
and the best thing of all is so definitely
when my baby wraps her love around me.

Don't want to travel round far and near,
so take my ticket, leave me here.
'Cos my lover don't live in no foreign land.
I don't have power, don't have fame,
but I don't miss them, 'cos with them I'd still feel the same.
My life is complete just taking her by the hand.

And when we walk down the street we look sharp,
got love in our eyes, in our heart.
Much more than a fling, the real thing, we swing.

Today the sun is shining nice and hot,
we just stroll till we come to a promising spot.
We stop, we're down to our favourite thing.

All the good things in life are for free...

Today the sun is shining nice and hot...

All the good things in life are for free...

Come on baby, wrap yourself around me.
One more time.
Come on baby, wrap your love around me.
Baby, wrap your love around me.
Baby, wrap your love around me.

Omhoog

Not 'till I miss you

Boudewijn de Groot / Renee Daalder / Opatoshu
recording session 1976
Lately we know our feelings have cooled.
There really ain't nobody being fooled.
Scared we know each other from A to Z.
Not sure who is who, who is you, who is me.

So baby there's only one thing I can say:
it's clear that it's time you are off on your your way.
There's so much out there you can feel, you can touch.
Just ain't one man who can give you that much.

So I'll open the door and you'll go your way.
I'll set you free, set you free.
I don't want you around
till I miss you and you miss me.

You'll be living and laughing and growing some too.
And joy and sensations, that all seems so new.
Going through moments like our first night.
Then don't get uptight 'cos I'm doing alright.

But alright isn't something that lasts very long.
Our need for each other will be getting too strong.
Then the people we have met and the things we'll have learned,
will make our love better when you have returned.

So I'll open the door...

But there's a risk in this setup and that's the clear fact
that once you have gone you won't choose to come back.
But after all we've been through and the way we stand now,
we'll both have to gamble and hope anyhow.

So I'll open the door...

Omhoog

Buiten

Boudewijn de Groot / Ruud Engelander
B-kant single 1974
Ik heb net nog even naar buiten gekeken.
Zo te zien is nog alles bij het oude.
Het regent nog steeds want het regent al weken.
De mensen vermijden de koude.

Er staan wat meer auto's dan een paar uur geleden.
Geen licht schijnt meer achter de ramen.
Geen waagt bij dit weer de straat te betreden.
En hier zitten we dan, wij twee samen.

Ik zeg: zeg wat valt er nog verder te zeggen?
Wij zitten hier tenminste droog binnen.
Ik had je zo graag nog iets uit willen leggen,
maar de dag gaat al bijna beginnen.

Jij zegt: ja het regent, dat doet het al tijden.
De storm rukt geducht aan de takken.
'k Had natuurlijk gehoopt dit te kunnen vermijden.
Het wordt tijd om m'n koffer te pakken.

Omhoog

Een slag zo zwaar verloren

Boudewijn de Groot
2 Meter Sessies 1996
Haar gezicht is wit van woede
als ze naar me kijkt en zegt:
je hebt het me gezworen.
Ik draai me om maar weet niet waar ik heen moet.
Nog nooit een slag zo zwaar verloren.

Haar ogen zijn te eerlijk
voor een oog in oog gevecht.
Ze vraagt: waarom verdedig jij jezelf niet.
Voorgoed schiet ik tekort in slimme woorden.
Het is alsof je voor het eerst jezelf ziet.

En de afstand wordt steeds groter,
een oorzaak weet ik al niet meer.
Ik kan mezelf nog horen: je hebt gelijk,
je hebt gelijk, dat is alles.
Nog nooit een slag zo zwaar verloren.

Omhoog

Een wonderkind van 50

Boudewijn de Groot / Lennaert Nijgh
Leidsekade Live 1996
Toen hij in de jaren dertig debuteerde,
een bleek Titaantje in zo'n veel te wijde broek,
wiens tere poëzie de crisistijd trotseerde,
naar hoger idealen en menselijkheid op zoek,
toen werd zijn werk geroemd van alle kanten,
op zo'n talent had men al jarenlang gewacht.
Hij zag zijn naam opeens gedrukt in alle kranten,
ze vonden hem nog beter dan hij zelf ooit had gedacht.
De mandarijnen maakten ruzie in hun blaadjes
en iedereen had hem het eerst ontdekt.
Hij werd het middelpunt van culturele praatjes
en al was hij pas begonnen, de verwachting was gewekt.

Want een wonderkind van twintig
is altijd een goed begin.
Ja, die jongen kan wat worden,
ja, daar zit nog heel veel in.

Maar van de kunst alleen kan niemand leven,
dus het werd een baantje bij een grote krant.
En wat hij verder in zijn leven heeft geschreven,
hield met zijn idealen geen verband.
Het was de bezetting die het vuur weer deed ontwaken.
Hij wou de ondergrondse in als held.
Hjj zou de vijand wel eens goed weten te raken
met de bezieling van zijn literair geweld.
Het concentratiekamp kwam hij nog net te boven,
maar idealen had hij toen allang niet meer.
En alles waar hij ooit in kon geloven,
was verpletterd met de kolf van een geweer.

En een wonderkind van veertig,
dat is een naar geval
die zoveel had kunnen worden,
maar die niks meer worden zal.

Ja hij deed nog wel een keertje een vertaling
of zoiets, waar geen eer mee kon behaald.
Maar zijn debuut was niet meer vatbaar voor herhaling
en naar zijn nieuwe werk werd door geen mens getaald.
Hij heeft nog jaren eenzaam drinkend zitten wachten
in een hoekje van de kunstenaarssociëteit,
waar de jongens nauwelijks om zijn grappen lachten,
maar een pilsje of een borrel kon hij altijd aan ze kwijt.
Ze hebben hem op zijn kamertje gevonden
met een briefje aan zijn kinderen in zijn hand.
En toen pas schreven ze dat ze hem waarderen konden
en hij kreeg een stukje in Vrij Nederland.

Want een wonderkind van vijftig
voldoet niet aan zijn plicht.
Hij had niet ouder mogen worden,
hij heeft de wereld opgelicht.

Hans!

Want een wonderkind van vijftig
voldoet niet aan zijn plicht.
Hij had niet ouder mogen worden,
hij heeft de wereld opgelicht.

Ach, een wonderkind van vijftig,
dat is immers geen gezicht,
dus om consequent te blijven
deed hij zelf het boek maar dicht.

Omhoog
Terug