|
Is de sfeer van de cd al bewust spannend en intiem gehouden, hij was hier in
de studio, zo mogelijk, nog spannender en intiemer. De gehele entourage
was erop gericht om die intieme sfeer te versterken. De studiozaal was
vrij klein, het aantal genodigden zeer beperkt. Er was geen podium, maar
er stond een vleugel, een pianokruk met de 2 gitaren en een keyboard.
2 Schemerlampen en een grote hoeveelheid kaarsjes (waxinelichtjes) moesten
voor de verlichting zorgen. Vlak bij de instrumenten stonden 3 huiskamer
banken en daarachter een vijftal rijen stoelen. Ik schat dat er zo’n 50
mensen aanwezig waren, waaronder 15 gelukkige prijswinnaars van Radio 2.
Het ademde een huiskamersfeer, maar dan met een perfecte akoestiek! Veel
versterking was hier niet nodig, en het geluid klonk optimaal. Lage
Landen opende de presentatie, eerst uitleg over het ontstaan van de tekst
en nadien het nummer. Het werd (in dezelfde volgorde van uitleg en dan
muziek) gevolgd door Hogeduin, waarmee ook Lennaert Nijgh ineens de
studio binnen kwam. Het mag dan wel een cd zijn waarop de teksten van de
meeste nummers niet van Lennaerts hand zijn, maar Lennaert is eigenlijk
niet weg te denken, en ook hier bleek weer eens hoe mooi Boudewijn
Lennaert kan aanvullen. Vervolgens vertolkte Boudewijn 3 nummers met
teksten van zijn eigen hand, en het is duidelijk dat ook deze nummers
imponeren! De Nashville invloeden zijn hoorbaar, maar het is geen
commerciële folk geworden - het zijn stuk voor stuk prachtige
luisterliedjes die je (ondanks de pakkende melodieën) dwingen tot
luisteren. Mooi gekozen woorden die een verhaal vertellen, en je wilt het
hele verhaal horen.
|
Tenslotte ontving Boudewijn het eerste exemplaar van zijn cd uit de
handen van Ron Stoeltie, welke op humoristische en amicale wijze zijn
oprechte bewondering voor de kwaliteit van het gebodene uitsprak.
Sjors Fröhlich had de moeilijke taak om vervolgens het eerste exemplaar
van Boudewijns boek aan te bieden, maar ook hij wist moeiteloos de juiste
toon te vinden. Boudewijn onderbrak Sjors spontaan (“ga je ook nog iets
voorlezen ter promotie van mijn boek?”) wat de intieme sfeer enkel maar
onderstreepte; het waren geen speeches maar ‘vrienden’ die iets heel
kostbaars mochten aanbieden.
Kortom een prachtige start voor zowel cd als boek!
|
