Boek Voor de overlevenden

Boudewijn behoeft geen krans

auteur: Johan Anthierens
geplaatst in: Voor de Overlevenden (uitgeverij De Bezige Bij), 1966

Vol bitterheid en wanhoop drijft onze jongste makker nu ook dagelijks op de Belgische radio-golven, vooraleer de door hem verraste Spanjolen achterna te zinken. En niet alleen deze gedupeerde zeeheld is nu een vertrouwd figuur in Vlaanderen. Via het geluid van Boudewijn de Groot verdringen een Respectabel Man en Vrijgezel zich voortdurend in de gunst van een Meisje van 16, terwijl Mijnheer de President met aan ieder handje een Eeuwige Soldaat nog maar eens een hakenkruistocht maakt.
Om u te zeggen dat ook bij ons de tijden veranderen. In het voorjaar antwoordde Boudewijn nee op mijn vraag of hij al in België had gezongen. Nu schrijven wij eind september en bij mijn weten was Boudewijn de 16de van deze maand in Antwerpen, op 24 september stuitte hij in Leuven op applaus en de twee daaropvolgende dagen drong hij door tot in Brussel waar De Groot drie recitals gaf. Er gaat geen week voorbij zonder dat jagers op troubadour de Groot mij schriftelijk, telefonisch en mondeling vragen 'hem' voor 'hen' te strikken. Ik heb zo de overtuiging dat Vlaanderen Boudewijn de eerstvolgende tijden niet loslaat. En deze De Groot heeft ook zoiets als een Belgische aardbeving veroorzaakt: in een Franstalige krant ('La Cité') verscheen een uitvoerig lovende bespreking van zijn eerste langspeelplaat. Het was 360 jaar geleden dat men in onze Franstalige pers nog een Nederlandstalige grammofoonplaat beluisterde en besprak...
Waarom deze Belgische liefde op het Hollandse gezicht? Omdat de gezongen protest-poëzie uitdrukt wat ook duizenden Belgen voelen, maar niet kwijt kunnen. Ons onbehagen over vele kleine en grote mistoestanden, zoals de schroeiende vlek Vietnam, het brandmerk op ons geweten. Van zovele foute, soms hemelschreiende, handelingen maakt onze wereldlijke, militaire en geestelijke overheid ons tot medeplichtigen. Medeplichtigen tegen wil en dank, zoeken wij ergens - bij iemand - een klankbord voor ons verstikte verzet. Het protest van Boudewijn en Nijgh lucht ons op. Hun poëzie nemen wij er graag op de koop toe bij. Verdere lof bespaar ik u: Boudewijn behoeft geen krans.


Omhoog
Terug