ROTTERDAM - Je kunt ze wel eens in feestwinkels krijgen.
Goedkope plastic poppetjes die monniken voorstellen en waarbij
de grap zich met een druk op de kale schedel openbaart. Dan
bolt er op een zekere lichaamshoogte iets onder de habijt.
Is dat lachen? Bij een bevestigend antwoord bestaat er een
goede kans dat u tot de doelgroep van 'Nonsens' behoort, een
van origine Amerikaanse musical die op vergelijkbare wijze
humor bedrijft met het contrast tussen uiterlijke vroomheid en
innerlijke spirit.
Niet dat de habijten in deze vrije produktie bollen, kan ook
moeilijk bij een verhaal waarin vijf nonnen centraal staan,
maar verder doen deze kloosterlingen toch ongeveer alles wat
niet bij de roeping past.
In elke nieuwe scene springt er een ander duiveltje uit het
doosje. Moeder Overste (Nelly Frijda) krijgt een lachkick,
zuster Rudolf (Josine van Dalsum) drijft de spot met het
klassieke ballet, zuster Marie Belle (Nelleke Bur) doet een
ondeugend buikspreeknummer, Mary Clementine (Milly Scott)
zingt de longen uit het lijf en zuster Marie Clementine
(Sylvia de Leur) blijkt gek van de betere smartlap te
zijn.
En dat alles in het kader van bonteavond-achtige inzamelactie.
Nodig, omdat de bouillabaisse uit de keuken van het klooster
nogal verkeerd uitpakte: 52 nonnen zaten aan hun laatste
avondmaal. Vier van de lichamen liggen in de vrieskast van het
klooster op een begrafenis te wachten. Geld ontbreekt, omdat
Moeder Overste, één van de vijf overleverden, de
laatste cent besteedde aan een videorecorder.
De titel 'Nonsens" dekt uitstekend de lading. Schrijver,
componist en regisseur Dan Goggin grapt om te grappen. De
musical maakt niet de indruk dat er een appeltje met een
katholieke achtergrond wordt geschild. Wel zal het Amerikaanse
succes van deze musical iets met de ontkerkelijking van de
maatschappij te maken moeten hebben. Denk je de 'gimmick' van
de dansende en zingende nonnen weg, dan blijft er bar weinig
over: clichématige melodieën en teksten die
bepaald niet overhellen van vindingrijkheid. Met veel goede
wil valt er nog een ode aan de Amerikaanse
entertainment-traditie te ontwaren: van tapdans tot
televisiekwis, het komt er allemaal in voor.
De vijf actries slaan zich met een bewonderenswaardige inzet
doorheen. Vertalers Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh deden
hun uiterst best om het Amerikaanse jasje door een
gelijkwaardig Nederlands jasje te vervangene. Ook zij kunnen
niet verhelpen dat Nonsens amusement uit de feestwinkel is.
|
|
|
|