"De leeftijd van Tsjechov in de musical past nu nog bij de mijne. Te lang wachten met een reprise zou mij te oud maken voor de rol. Vandaar dat ik, met het plezier van de eerste productie in gedachten, na negen jaar graag weer wilde meedoen." Maar waar hoofdrolspeler Boudewijn de Groot geen rekening mee had gehouden, was dat de nieuwe produktie geen kopie zal zijn van de eerste: "Ik had al ja gezegd, toen ik hoorde van de veranderingen. Ik ben bang voor veranderingen, want ik voel me daar vreselijk onzeker bij. Ik houd van veilig en vertrouwd en van de atmosfeer en de mensen die ik ken."
Alles behalve dat wilde regisseur Ecrdy Habbema zijn hoofdrolspeler deze keer bieden:
"Boudewijn had liever dezelfde rolbezetting gezien. Maar dat is gevaarlijk. In het theater
mag je niet toegeven aan veiligheid. Integendeel. Ik beschouw deze Tsjechov als een
hernieuwde kennismaking. Het gaat er om de ziel van de voorstelling opnieuw te ontdekken.
Het succes van destijds was overrompelend en dat had ook te maken met de comeback van
Boudewijn de Groot in de gedaante van een musicalspeler. Het had een verrassingseffect.
We kunnen en moeten ons nu meer veroorloven. Daarom heb ik gezocht naar mensen die hem
weliswaar steunen, maar hem vooral zullen prikkelen."
Terugkijkend op zijn eerste verbeelding van het personage Anton Tsjechov heeft De Groot
zijn opvatting van toen wel degelijk herzien. "In de eerste versie speelde ik hem wat
aarzelend en emotioneel gelijkmatig. Ik had me gebaseerd op talloze foto's van Tsjechov.
Ik vond dat hij rust uitstraalde en ik zag dat hij meestal het middelpunt was in veel
gezelschappen. Hij kreeg daardoor iets ijdels. Als je lang naar die foto's kijkt, merk je
hoezeer hij zich bewust is van de camera.
Een rustige, bezadigde man die zich het centrum weet van alle aandacht. Nu heb ik mezelf de
opdracht gegeven in de nieuwe productie te spelen met de extremen in het karakter.
Verontwaardiging, tegendraadsheid: emoties, die voortkomen uit een onderhuidse spanning,
die je ook terugvindt in Tsjechovs stukken.'
Habbema tekent daarbij aan hoe het verstrijken van de tijd van invloed is op de reprise:
"Het musicalbedrijf is geraffineerder geworden en doeltreffender ook. In retrospect lijkt
de eerste productie bijna primitief. De toeschouwers zijn inmiddels veel meer gewend.
De aankleding gaat er anders uitzien. De changementen moeten vlugger. Ritmiek en tempo
worden versneld. De liefde tussen Tsjechov en Olga zal nu trefzekerder zijn. De vorige
Olga, Lenette van Dongen, begon toen net op te treden. Ze was onschuldig, net als Tjechovs
tegenspeelster. De nieuwe Olga, Annette Nijder, is niet naïef en dat vergt een meer
complexe uitwerking van de liefdesrelatie. We gaan in alles een stapje verder."
De veelzijdige artiest Boudewijn de Groot begon zijn carrière met een opleiding aan de
Filmakademie te Amsterdam. Al tijdens zijn studie verschenen zijn eerste singles
Elégie Prénatale en Strand, op teksten van Lennaert Nijgh, die het
begin markeerden van een lange en vruchtbare samenwerking. Met dezelfde tekstschrijver
maakte De Groot ook zijn eerste en enige film Feestje bouwen waarin het met name
zijn eigen liedjes waren die opvielen. Hij besloot dan ook zijn toekomst in de muziek te
zoeken. Hij begon op te treden en werkte aan de opbouw van een rijk repertoire.
Met Meisje van zestien maakte Boudewijn de Groot zijn definitieve doorbraak. Hij was
te zien op alle belangrijke festivals in Nederland en Vlaanderen en in een gestaag tempo
verscheen de ene na de andere hitsingle en elpee. Voor de Overlevenden en Vijf
jaar Hits brachten het maar liefst tot platina en diamant. Andere platen werden bekroond
met goud. Nadat hij in 1968 was uitgeroepen tot Nederlands populairste zanger, trok hij zich
een aantal jaren terug uit de 'showbusiness'. Begin jaren zeventig werd hij producer bij
Phonogram en nam de tijd voor het uitbrengen van nieuw eigen werk. In 1973 verscheen de
elpee Hoe sterk is de eenzame Fietser, gevolgd in 1975 door Waar ik woon en wie ik
ben, deels opgenomen in Los Angeles. In 1979 ontving hij voor de elpee Van een
Afstand zijn vierde Edison.
Het begin van de jaren tachtig stond in het teken van grote tournees door Nederland en
Vlaanderen. Albums uit deze tijd waren de live dubbel-elpee Concert, alsmede zijn
eerste en enige Duitstalige plaat en de elpee Maalstroom.
De laatste tien jaren hield Boudewijn de Groot zich bezig met het vertalen van romans en
het produceren van CD's. Daarnaast was hij in de theaters te zien in de hoofdrol van de
musical Tsjechov en in de rol van Otto in het toneelstuk Het Dagboek van Anne
Frank. 1996 was het jaar waarin ook weer de troubadour van zich liet spreken. In april
verscheen de CD Een Nieuwe Herfst waarmee hij vanaf januari 1997 tot en met oktober
1999 langs de theaters toerde. Aan het begin van het seizoen 99-00 werd van dit succesvolle
programma een televisie-registratie gemaakt.
|
|
|
|