Boudewijn de Groot is een lieve, relaxte jongen. Maar de
laatste tijd heeft hij redenen om iets minder relaxed te zijn.
Hij begint een beetje genoeg te krijgen van zijn rol van een
eenzame, romantische troebadoer, die met zijn eenvoudige
gitaar en wijsgerig gezang zalen vol ernstige AJC-types
bekoort. Voor Boudewijn zelf is die periode al weer over, en
hij heeft er erg veel moeite mee om zich terwille van het
publiek nog steeds in die suffige sferen te bewegen. (Of
begeven, het is allemaal goed wat je zegt.)
'Ik wil me gaan richten tot het soort mensen waar ik me bij
thuis voel. Als andere mensen mijn platen dan ook nog kopen,
is dat mee genomen, maar het hoeft niet zo nodig meer. Als ik
in de populariteits-pol van Steenwijk lees dat ik bovenaan
sta, samen met de Heikrekels en Toon Hermans, schrik ik me
rot. Ik ben het laatste jaar erg veranderd. Je wordt, geloof
ik, altijd wel door een bepaalde stroming in de muziek
beinvloed. Ik zie niet dat ik met iets nieuws aan kan komen,
dat volkomen los staat van elke bestaande stroming. Alles komt
voort uit iets anders, Vroeger werden Lennaert en ik beinvloed
door de chansonniers, nu door pop. Het verschil tussen
Lennaert en mij is dat Lennaert de popbeweging van een afstand
volgt, en dat ik gewoon mee leef. Misschien klinkt dat een
beetje aanmatigend, maar zoals de zaken nu staan, moet ik
Lennaert precies vertellen wat voor teksten hij voor me moet
schrijven, want hij voelt zelf niet de behoefte om te
veranderen. Lennaert is Lennaert, een vaststaand verschijnsel.
Ik ben, bij wijze van spreken, ieder jaar weer iemand anders.
Dat wil niet zeggen dat ik beter ben dan Lennaert, maar wel
anders. Vind je het niet lullig dat ik op die manier praat? ik
kan het moeilijk vermijden omdat Lennaert een essentieel
onderdeel van mijn werk is.'
Hitweek: Er gaan steeds maar geruchten, dat je met een grote
show door het land wil trekken. Hoe zit het daarmee?
Boudewijn: 'Ik zit een beetje met die show in m'n maag. De
moeilijkheid is namelijk, dat ik precies weet hoe die er uit
zou moeten zien, maar dat het financieel gewoon niet haalbaar
is. Lennaert en ik hebben uitgerekend dat we de show voor
ongeveer fl 1500,- zouden moeten verkopen. Met dat bedrag
zouden we een groep, een aantal vreemde artiesten als
vuurvreters en dansmeisjes en een complete lichtinstal- latie
moeten betalen. Dan krijg je nog de kosten van kostuums en
andere attributen. Het resultaat is dat we een heel andere,
simpele show moeten maken, terwijl we steeds dat betere geheel
in ons hoofd hebben. Als je maar weet dat hetgene waarmee je
bezig bent, maar een slap aftreksel is van je oorspronkelijke
idee, heb je er ook niet zo veel zin meer in.'
Hitweek: Het zou wel uitstekend zijn als jullie toch
doorzetten. Dan zagen de mensen in de kleinere plaatsen dat er
inderdaad andere dingen aan het gebeuren zijn.
Boudewijn: 'Ik wil het ook heel graag. Zelf hoef ik er niet
aan te verdienen, als ik maar met iets bezig ben, waar ik
helemaal in geloof. Maar ja, je kan in Nederland kennelijk
nooit iets helemaal goed doen, omdat er zo weinig geld
beschikbaar is. Eigenlijk hebben mensen zoals wij een hele
goeie miljonair nodig, die onze projekten wil financieren,
zonder er zeker van te zijn dat er geld aan te verdienen valt.
Zolang we die man niet hebben gevonden, moeten we maar met wat
minder tevreden zijn, maar het is wel erg jammer. Ik ben ervan
overtuigd dat er erg veel talent in Nederland rondloopt, dat
door die vervelende geldmoeilijkheden nooit van de grond
komt.
Voor Boudewijn komen moeilijke tijden. Dat gebeurt altijd, als
je ogen open zijn gegaan. Maar Boudewin heeft gelijk, en
daarom moet er, door de weinige begripvolle mensen die er
zijn, naar hem geluisterd worden. Er is een nieuwe nederlandse
popjongen. Let goed op hem.
|
|
|
|