Boudewijn vond het allemaal best leuk, maar een echte nieuwe
uitdaging? Producer John van de Rest belde hem op: "Voel je
iets voor de hoofdrol in de musical Tsjechov?" Boudewijn de
Groot zei niet meteen 'ja, graag', maar: "Stuur het spul maar
op, dan kan ik het eens bekijken." Het werd 'ja', graag zelfs,
"want dat was weer iets wat ik nog nooit had gedaan."
De première van de musical 'Tsjechov', gemaakt door
Dimitri Frenkel Frank en Robert Long, is op 26 september in de
Amsterdamse Stadsschouwburg. "Ik kende de musical helemaal
niet, ik had er nog niets van gehoord. Behalve dan dat liedje,
De Meeuw, dat een hit werd op de radio. Mijn enige contact met
het musical-genre is wat vertaalwerk geweest, samen met
Lennaert Nijgh, voor de musical Nonsens. Maar Tsjechov, nee.
Ik kreeg de cd mee en het script en ben thuis aan de slag
gegaan. En al gauw leek het me erg leuk om mee te doen. Ik heb
er geen auditie voor gedaan of zo. Men ging er kennelijk van
uit dat ik dat wel zou kunnen," zegt hij met een bescheiden
grijns.
Sterren
Op de cd zingen Rob de Nijs, Gerard Cox, Jasperina de Jong,
Martine Bijl, André van den Heuvel, Johan Ooms, Simone
Kleinsma, Corry Konings en Robert Long de sterren van de
hemel. De cd werd een succes. De uitvoering van de musical in
Duitsland, onder meer in Hamburg, werd minder enthousiast
ontvangen. Maar Tsjechov bleef toch anderhalf jaar op het
programma van de Duitse theaters. John van de Rest durfde het
aan om de musical in Nederland uit te brengen. Hij vond Johan
Ooms, Ine Kuhr, Lenette van Dongen en Jan Elbertse bereid mee
te doen. Robert Long had al te kennen gegeven de hoofdrol in
Nederland niet te willen spelen. Boudewijn de Groot leek er
geknipt voor.
De musical gaat over het leven van Anton Pavlovitsj Tsjechov
die met zijn toneelstukken grote invloed op het theater in
heel Europa heeft gehad. Tsjechov schreef theaterstukken
waarin weinig handeling zit, het zijn meer sfeertekeningen van
het leven in Rusland.
Tsjechov werd geboren in 1860 in Tanganrog, als zoon van een
koopman. Hij studeerde medicijnen in Moskou en begon daar
korte verhalen te schrijven die ook werden gepubliceerd. Na
vijf jaar studeerde hij af, maar Tsjechov besloot te proberen
met schrijven de kost te verdienen. Vaak gingen zijn verhalen
over hetzelfde thema waarvan zijn hele werk eigenlijk
doordrongen is: het isolement waarin de mensen vaak leven en
de onmacht om daaruit te komen. In 1904 stierf Anton Tsjechov.
Dat leven, althans vanaf 1888, daar gaat de musical Tsjechov
over.
Verdiept
Boudewijn de Groot heeft zich de laatste maanden danig in de
figuur van Tsjechov verdiept. "Natuurlijk heb ik wel eens iets
van Tsjechov gelezen. We hadden op de middelbare school een
leraar Nederlands die veel aan toneel deed. Hij regisseerde
elk jaar een nieuw stuk en stimuleerde ook het bezoek aan het
theater."
"Die kennis heb ik nu weer opgerakeld. Ik heb veel over de
figuur van Tsjechov gelezen. Hij komt op mij over als een man
die graag in gezelschap verkeert, van praten houdt, van
plezier maken. Maar hij stelt zich ook wat afstandelijk op,
net alsof hij buiten dat gezelschap staat. Het werd hem gauw
te veel."
Voel je je enigszins verwant met de figuur van
Tsjechov?
"Wat ik erover lees... er zijn dingen bij waarvan ik zeg: ja,
zo zou ik ook reageren. Dat steeds ergens anders willen zijn,
dat graag bij andere mensen zijn en er toch een beetje buiten
staan, dat onzeker zijn over jezelf, dat herken ik. Alleen,
Tsjechov was graag in gezelschap van mannen. Wat dat betreft
verschillen we nogal van elkaar. Ik voel me veel meer
aangetrokken tot vrouwen."
Meedoen met een musical is wel heel iets anders dan met een
groep rond te trekken en alleen zingen.
Boudewijn de Groot schudt zijn grijzende haardos en lacht:
"Ja, ik heb eigenlijk nog nooit muziek van iemand anders dan
mezelf gezongen. En dat is dus heel vreemd, daar moet ik echt
aan wennen. Kijk, muziek die je zelf gecomponeerd hebt, zing
je zo, meteen. Muziek van anderen moet je leren en dat is meer
dan alleen de melodie en de tekst in je kop stampen. Ik ken
nou alle nummers, ik ken de regie-aanwijzingen en zoek nu naar
mijn eigen interpretatie."
Niet leuk
Loop je niet het risico dat je dingen moet zingen die je
niet leuk vindt?
"Ik doe geen dingen die ik niet leuk vind," zegt hij zeer
beslist. "Dit is een mooie musical. Ik heb er vertrouwen in.
In principe gaat alles volgens het boekje en houd ik me aan de
melodieën. Maar uiteindelijk gaat het toch om wat je er
zelf van maakt."
Ooit geacteerd?
"Och ja, op school. Maar voor de rest, nee. Ik moet nu
allerlei dingen leren. Een paar elementaire zaken, zeg maar de
beginselen, de hernieuwde kennismaking met toneel, heb ik al
doorgenomen met regisseur Eddy Habbema. Dat ging leuk. Ik had
meteen een goede band met die man hoewel ik hem helemaal niet
kende. Ik heb veel naar hem geluisterd."
Je brengt als zanger natuurlijk wel een erfenis mee als je
daar als musicalster op het toneel staat...
"Je moet daar aan de ene kant als zanger overheen kijken,"
meent Boudewijn de Groot. "Aan de andere kant moet je het
publiek ook niet herinneren aan die erfenis (Hij schrijft
daarbij aanhalingstekens met één vinger in de
lucht). Ik ben voor die rol gevraagd, omdat ik kennelijk een
bepaalde uitstraling heb die erin past, een stemklank die voor
die rol geschikt is. Daar moetje dan gebruik van kunnen maken,
vind ik. In hoeverre de mensen blijven denken: zong hij nou
maar Testament, tja, dat weet je dan toch nooit! Maar de
mensen komen niet naar een zangavond van Boudewijn de Groot,
ze komen voor de hele musical."
Werken in een groep waar je in feite niets te zeggen hebt,
is ook heel anders...
"...maar wel leuk," valt Boudewijn meteen in. "Ik ben een paar
keer gestopt met zingen, juist omdat je daar zo eenzaam wordt.
Je zit dan wel in een groep, maar alle aandacht is gericht op
jou. Aan de andere kant heb ik iets in me van: laat anderen
het nou maar eens zeggen, dan doe ik het wel. Laat iemand
anders nou maar eens de verantwoordelijkheid dragen, dan zal
ik zo goed mogelijk uitvoeren wat die ander zegt."
Boudewijn de Groot heeft er zin in, hij stort zich met hart en
ziel in een nieuw artistiek avontuur. De afloop daarvan is
eind september bekend.
|
|