DILBEEK/SCHIEDAM - "Jouw armen, liefste, zijn niet om te slaan. Je moet je handen niet tot vuisten maken..." Zacht, bijna fluisterend devoot, zingt de zaal de woorden mee. De voorzanger, het donkere lange haar getekend door enkele flarden grijs, begeleidt op de akoestische gitaar. Boudewijn de Groot is terug.
Zijn publiek
Nu, jaren later, staat Boudewijn de Groot 35 jaar oud inmiddels, opnieuw voor zijn publiek.
Zijn publiek ja, want zo mag je die 150 mensen in het fraaie Schiedamse zoldertheater In de
Teerstoof best noemen. Ze bleken alle teksten van vooral oudere liedjes uit hun hoofd te
kennen.
Na een diepe stilte, die 3 jaar duurde, begint vrijdagavond in het ontmoetingseentrum
Westrand - "Waar Vlamingen thuis zijn" roept een aanplakzuil - in het Brusselse voorstadje
Dilbeek Boudewijn de Groots toernee Concert II. Maar niet alleen België zal weer van Bo,
zoals zijn vrienden hem noemen, horen: ook in 7 Nederlandse theaters, onder meer in Leiden,
Den Bosch, Tiel en Dordrecht, treedt de zanger met zijn begeleidingsgroep op. De uitgebreide
toernee eindigt op 9 december in het Vlaamse Waregem.
Levensloop
Laten we Boudewijns recente levensloop even op een rijtje zetten. In 1969 maakte hij een
afscheidstoemee door ons land. Voor het laatst, liet hij toen weten, zou hij Mijnheer de
president, Een meisje van zestien en Het land van Maas en Waal voor het publiek zingen. De
bedoeling was om verder Engelstalig repertoire te gaan brengen. Maar dat liep tenslotte op
niets uit.
Er kwam een bejubelde Nederlandstalige langspeelplaat, Hoe sterk is de eenzame fietser, die
terecht met een Edison werd bekroond. Dat was 1973. Het werd stil rond de zanger, eens de
Nederlandse Bob Dylan genoemd. In 1975. kwam er weer een plaat, Waar ik woon en wie ik ben,
met minder succes dit keer.
Toernee
Eind 1976 begon Boudewijn de Groot met zijn Jeroen Boschband een toemee door Vlaanderen.
Overal afgeladen zalen, het publiek ademloos aan zijn voeten. Na die toernee - het wordt
eentonig - opnieuw een diepe rust rond Boudewijn. Hij vertrok naar Amerika om er muziek te
studeren.
Oktober 1979 zal de wederopstanding van Boudewijn de Groot markeren. Een nieuwe
langspeelplaat - waarschijnlijke titel Geen carnaval - komt over een week of 6 uit. De
toernee Concert II begon met een aantal proefconerten, waarvan dat in Schiedam er een was.
Kamiel Pauwels van Spiraal Theaterprodukties uit Antwerpen, die deze tournee van
Boudewijn heeft opgezet, vond de gebeurtenis zo belangrijk, dat hij vorige week in Dilbeek
een "media-ontmoeting" met Boudewijn organiseerde. In gezelschap van collega's van de Rode
Vaan, Het Laatste Nieuws, Televisie Express en de Belgische omroep BRT (afdeling Brabant)
wachten we in de bar van het Dilbeekse ontmoetingscentrum op Boudewijn de Groot. De sfeer
lijkt op een verjaardagsfeest; de uitbater van de. bar komt regelmatig met pintjes bier en
presenteert hartige, hapjes op een fors roestvrij stalen plateau.
"Wat zal ik zeggen," verklaart Kamiel Pauwels in zijn inleiding als Boudewijn in gezelschap
van zijn groep - gitarist Fred Beeckmans, slagwerker Tony Gijselinck en pianist Ronnie
Brack uit België en bassist Hennie Vrienten uit Tilburg is gearriveerd. "Boudewijn de Groot
is Boudewijn de Groot, Hollander in hart en nieren. Maar we zijn blij dat hij weer een
tournee door Vlaanderen maakt."
"Er is tuchtig gerepeteerd geweest. Alles laat voorzien dat, gezien de voorverkoop in
diverse theater, de publieke belangstelling ontzettend groot zal zijn. Dus deze
persconferentie om Boudewijn vragen te stellen over de tournee, de plaat en eh..."
"Intimiteiten," roept Boudewijn de Groot er jolig achteraan.
Rust
De Boudewijn de Groot die voor ons zit, is niet meer Boudewijn de Zwijger of De Bedeesde
Bard, zoals hij vroeger is gekenschetst. Hij geeft op elke vraag rustig en nadenkend
antwoord. Vragen over zijn teksten, zijn muziek en zijn muzikale carrière, hij gaat ze niet
uit de weg. Ook als we hem na afloop van het uitstekende concert in Schiedam voor de tweede
maal spreken, is hij de openheid zelve.
"De samenwerking met Lennaert Nijgh is op mijn komende plaat minder groot dan ik gedacht
had, hij heeft drie teksten geleverd. Zijn aanbod was vrij gering, het was de bedoeling dat
hij voor meer teksten zou zorgen. Zelf heb ik nu een paar teksten geschreven, een aantal
samen met René Daalder, é‚n ik zing een tekst van Herman Pieter de Boer en een tekst van
pianist Ernst Jansch. Ik ga niet zozeer op de naam af dan wel op de kwaliteit van de tekst.
Als een tekst me aanspreekt, vind ik hem goed dan kan het me verder niet zoveel schelen,"
antwoordt Boudewijn op een vraag over zijn nieuwe liedjes.
- Wordt je nieuwe plaat een wereldverbeterend produkt?
Boudewijn lachend: "Zeker niet wereldverbeterend."
- Vrijblijvend?
Vrijblijvend nee, niet helemaal.
- Gezellig?
Boudewijn: "Hopelijk gezellig. ja. Er is een aantal dingen over mezelf dat ik kwijt wil. Er
zijn enkele, laat ik zeggen, stemmingsbeelden, eh, die wat diepgang betreft minder om het
lijf hebben, die een sfeertekening zijn. Zeker niet wereldverbeterend in politiek opzicht.
Ik wil wel graag wereldverbeterend te werk gaan, Maar dat doe ik meestal buiten de plaat
om. Ik geloof niet zo in de wereldverbeterende kracht van kunst," zegt hij, het laatste
woord op de tong proevend.
Concerten
't Is wel een luxe om 3 jaar niets van je te laten horen en dan weer volle malen te
trekken.
Boudewijn: "Ja, haha, maar ik weet niet of alle zalen vol zullen zijn. Ik weet wel, van
januari tot juni heb ik een aantal concerten in kleine jeugdsozen gedaan, die liepen
allemaal erg goed. Ja, dat is een luxe."
- Het is geen noodzaak om weer op het toneel te gaan staan?
"Ergens wel, want je moet toch wat geld verdienen. Platen maken is geld op lange termijn.
Je weet niet of je genoeg zult verdienen. Met optreden weet je dat wel. Maar ik vind het
ook wel weer leuk om op te treden."
Succes
- Heb je enig idee waarom je zoveel succes hebt in België?
Na zo'n concert als in Schiedam met oud en nieuw repertoire lijkt het dat je ook in
Nederland een paar maanden lang veel publiek zult kunnen trekken.
Boudewijn de Groot: "Om heel eerlijk te zijn, ik ben een beetje angstig voor Nederland. De
laatste keer dat ik regelmatig in Nederland en België optrad, kon ik die twee publieken
goed vergelijken. Tien jaar geleden ging mijn voorkeur uit naar het Vlaamse publiek, omdat
de mensen tijdens de nummers stil waren en pas na afloop hun enthousiasme lieten blijken.
In Nederland had ik de ervaring dat ze tijdens mijn zingen rumoerig waren en er doorheen
gingen roepen. En daar heb ik erg veel last van."
- Maar dat is 10 jaar geleden.
Boudewijn: "Ja, maar daar had ik mee te maken. Drie jaar terug heb ik die toernee door
Vlaanderen gemaakt om weer routine en bekendheid met het optreden te krijgen voordat ik het
waagde naar Nederland te komen. En ook nu begin ik voorzichtig. Maar ik ben na vanavond in
Schiedam inderdaad minder bang".
- Waarom ben je er eigenlijk twee keer uitgestapt? Heeft een muzikant niet een zekere
continuïteit nodig om creatief te blijven?
Afscheid
Boudewijn: "Ik weet niet wat een artiest nodig heeft om dingen in stand te houden. Ik heb
één keer afscheid genomen, ik beoog geen Heintje Davids-effect. Als je echt van plan bent
afscheid te nemen, geloof ik dat je in een situatie verkeert waarin je totaal geen zin meer
hebt. Als je in zo'n toestand bent, kan het je geen bal meer schelen of je een aangekondigde
afscheidstoernee maakt."
"Ik was toen, in '69, écht van plan om ermee op te houden. Ik vond alles heel vervelend.
Ik zat ook in de bekende persoonlijke crisis. Maar toen ik daar overheen was, dacht ik: ik
vind het eigenlijk het prettigst om dat te doen wat ik altijd heb gedaan, om dat verder te
ontwikkelen. En toen kwam de plaat Hoe sterk is de eenzame fietser".
Kost moeite
- Alles goed en wel - een uitstekend verkochte plaat, een Edison en dan hoor je weer 3 jaar
niets!
Boudewijn: "Het kost me veel moeite om een plaat te maken.
- Moet je dan zo lang uitrusten?
Boudewijn: "Nee, het is geen kwestie van uitrusten. Ik kom ontzettend moeilijk op gang. Ik
krijg altijd het gevoel: meteen weer een plaat maken. Maar dat lukt bijna nooit. Vooral
omdat ik tot nu toe te veel het idee had dat ik afhankelijk was van teksten aangezien ik ze
zelf niet kon schrijven. Ik keurde aan de lopende band teksten af. Dan stokt het bij mij."
- Je gaat nu een toernee van 2 maanden maken. Er is een nieuwe plaat op komst.
Wat komt daarna? Stilte?
Boudewijn, veelbetekenend: "In januari ga ik weer naar Amerika. Mijn muziekstudie afmaken..."
|
|
|
|