Anderhalf jaar geleden vuurt Barry McGuire z'n grimmige "Eve of destruction" af. Binnen een
paar weken staat hij er torenhoog op vrijwel alle hit-parades mee:de rage van het
protestlied is aangebroken. Ook Nederland weert zich. Binnen een week wordt Don Mercedes
door zijn platenmaatschappij "omgebouwd" tot protestzanger ("Zo maar een soldaat"}:
de groep. Het pakt het iets vriendelijker aan {"Ik heb geen zin om op te staan"} en dan is
er Boudewijn de Groot. Een {toen nog} twintigjarige, met weelderig donker krulhaar gelokte
gitarist-zanger. Ook hij krijgt het etiket van protestzanger opgeplakt. Het staat hem wel.
Zijn "Meisje van zestien" doet het redelijk, maar "meneer de president" zal eraan te pas
moeten komen om hem wekenlang te laten meedraaien in de mallemolen die we "het hitwezen"
noemen. Er komt een lp, waarop Boudewijn dapper door protesteert. Er zit immers geld in en
wat waar is, is waar: Boudewijns tekstleverancier, Lennaert Nijgh {We kennen elkaar al van
de schoolbanken}, kan er wat van.Lennaerts volzinnen, de reclame van platenmaatschappij
Phonogram en het feit dat protestsongs de grote mode zijn: ze doen "de rest". Boudewijn de
Groot, twee jaar geleden nog blij als een dankbare schooljongen die z'n overgangsrapport in
ontvangst neemt wanneer AVRO's Gerrit den Braber hem een kans geeft in "Combo", wordt.
In één adem genoemd met Willeke, Ronnie, Trea. Hij gaat geld als water.
"Je wordt wat ouder…"
Mei 1967 protesteert Boudewijn nog maar nauwelijks. Waarom zou hij ook .Het gaat hem goed.
Er is werk voor maanden. De platenmensen zijn nog altijd even vriendelijk en organiseren
zelfs een festijn op slot Loevenstijn. Er zijn 100.000 exemplaren van "Land van Maas en
Waal" over de toonbank gegaan en dit plezierige feit dient vorstelijk gevierd te worden,
nietwaar? Boudewijns "land" is de grote carnavalshit van 1967 geworden. We zongen hem nog
harder mee dan "Jelle zal wel zien". Vandaar die honderdduizend platen. En zanger Boudewijn,
die steeds Groter wordt? Die zegt: "Ach je wordt wat ouder,hè. En dan protesteer je niet
meer. Je staat niet meer direct op je achterste benen…. "Principes zijn er __ gelukkig _
-----nog wel. "Ik kan optreden waar ik wil. Van alle kanten komen de aanbiedingen, maar ik
ga echt niet op alles in. Ik selecteer terdege. Voor geld doe ik echt niet alles "Zoals bij
voorbeeld nooit optreden in één programma met Willeke Alberti of Ronnie Tober, want "ik wil
dat de mensen voor mij komen." of zoals: meewerken aan de reclame-televisie. "Mij niet
gezien. Je gaat af als een gieter, wanneer je als artiest bijdragen levert aan reclamespots….
"De Boudewijn de Groot van nu is een andere Boudewijn dan die van anderhalf jaar geleden.
Hij is milder geworden,ook in de aanpak van zijn chansons. Dat mild-zijn, het heeft ook
iets te maken met de welvaart die Boudewijns leven is binnengewipt. Financiéle problemen?
Boudewijn de Groot kent ze niet meer. En ook het woningprobleem werd voor hem, zijn vrouw
en kinderen {het tweede, Caya, kwam er enkele maanden geleden bij!} keurig opgelost.
De familie De Groot bewoont 'n fleurige flat in het vriendelijke Weesp. Men praat er de
laatste weken druk over de speelfilm waaraan Boudewijn gaat meewerken. Lennaert Nijgh is er
de producer van en Boudewijn de Groot "doet" de hoofdrol. Boudewijn: "Nee, het wordt geen
film over Boudewijn de Groot. Ik heb een andere naam in het draaiboek, al komt de échte
Boudewijn de Groot wel aan het verhaal te pas. Tegen het einde van de film ontmoet ik hem
en maken we een praatje met elkaar. Wel gek, ja. Met "onder ons", opvolger van "Land van
Maas en Waal", zorgt Boudewijn ervoor in het hitnieuws te blijven. Dat lukt aardig: deze
week werd het nummer zes in onze top tien. "Een teken dat we de goede weg zijn ingeslagen.
Als artiest wil je toch een zo groot mogelijk publiek bereiken, nietwaar?"
|
|
|
|