.....de tweede gast die in de woonwagen komt logeren (uitzending 1 februari) is Boudewijn
de Groot, alias Boudewijn van Zangestein. Zijn bezoek moet ertoe leiden dat de Paapse
papoorlog wordt gewonnen. Om dit te bereiken moet er een protestsong worden gezongen.
"Een protestsong, wat is dat?", vragen Van Vooren en Van Achteren zich af. Er blijkt
behoefte aan een leermoment.
Professor dr. Geurt de Wind (historicus) breekt maar al te graag in dit soort situaties in.
Als een Henk van Os weet hij de meest ingewikkelde verbanden zo uit te leggen alsof het
slechts een gebruiksaanwijzing van een afdruiprekje betreft. De kijker hoeft het niet eens
te snappen, maar moet gerustgesteld worden. Het leven is helemaal niet zo moeilijk: het
leven is een fuif. Of desnoods: het leven is een poepgaatje.
Al lijken De Troebabroers de kijker op het eerste gezicht niet meer dan een chaotisch
tafereel te willen voorschotelen, zodra je de stijl van het programma doorhebt krijg je
meer aandacht voor de details. Juist in die details zitten de grappen en grollen van de
vrolijke reizigers, die overigens lekker op elkaar zijn ingespeeld. Boudewijn de Groot is
vrolijk verbaasd na het zien van zijn eigen optreden in het programma. "De opnamen waren
chaotisch, het resultaat is niet minder verwarrend, maar wel leuk, moet ik zeggen.
Ik moest gewoon mezelf zijn, dat was niet zo moeilijk. De grap zit 'm in de stijl van het
programma. En al die parodie‰n. Sterk is ook de suggestie alsof de broers zelf het
programma ter plekke opnemen".....
|
|
|
|