"Dankzij Brel ben ik begonnen met muziek"
Boudewijn de Groot centrale gast op De Gulden Ontsporing
Boudewijn de Groot is de absolute grootmeester van het Nederlandstalige lied. Wie daar
nog aan mocht twijfelen, moet z'n nieuwste cd 'Het Eiland in de Verte' maar eens
beluisteren. De man die met 'Verdronken Vlinder' en 'Testament' een soundtrack schreef
bij het leven van een hele generatie, staat er opnieuw. Grootse songs, prachtige
arrangementen, een artiest die tot op de bodem gaat van zijn kunnen. Die Boudewijn de
Groot zorgt met de keur van de Vlaamse rock voor een spetterend avondfeest. Lik nu
alvast uw duimen en vingers af voor de mooiste Nederland-België aller tijden.
Volgt u het Nederlandstalige lied nog op de voet?
Boudewijn de Groot: "Omdat cd-winkels zo onpersoonlijk zijn geworden, hang ik voor nieuwe
muziek af van de radio. Jammer voor Vlaanderen komen de Vlaamse nummers niet zo aan bod in
Nederland. Natuurlijk ken ik de klassiekers, maar tot ontdekkingen op de radio kom ik niet.
Tom Barman bijvoorbeeld spreekt tot de verbeelding, maar ook van een Noordkaap, nu Monza,
kan ik oeverloos genieten."
U wordt wel eens de koning van het Nederlandstalige Lied genoemd.
Is dat een zware kroon?
"Als ik die titel al krijg opgeplakt, ervaar ik hem zeker niet als last. Er zijn andere
artiesten die evenzeer die titel verdienen. Neem Peter Koelewijn, die is voor de Nederlandse
op- en rockscene enorm belangrijk geweest. Of Herman van Veen of jullie Miel Cools. Van hem
hoor je niet veel meer, maar zijn bijdrage tot de Nederlandstalige muziek is van
onschatbare waarde geweest."
U bent ook een groot bewonderaar van Jacques Brel. Hebt u ooit nummers van hem vertaald
en gebracht, zoals u hebt gedaan met Donovan of Bob Dylan?
"Die nummers van Donovan en Bob Dylan hadden nog iets onvolkomens. Het waren songs waarmee
je iets kon aanvangen. Jacques Brel is completer, van een ander niveau. Aan zijn werk kan
je eigenlijk niets meer toevoegen. Die houding is pas later gekomen, want voordat ik
professioneel bezig was, speelde ik voor mezelf en mijn naaste kring nummers van Brel.
Dankzij Brel ben ik begonnen met muziek. Toen ik als artiest doorbrak, had ik zoiets van:
'Aan Brel, daar begin ik niet aan.' Misschien was het een soort angst."
Tien jaar geleden bent u aan een geweldlge comeback begonnen.
Was dat op vraag van het publiek?
"Begin jaren negentig werd ik gevraagd voor de hoofdrol in de musical Tsjechov.
De productie had enorm veel succes en de mensen om me heen stelden de vraag 'waarom treed
je niet opnieuw op?'. Door die rol heb ik een soort van onzekerheid van me afgeschud.
Vroeger moest ik iets in mijn handen hebben, voordat ik me op het podium durfde te bewegen.
Met de rol van Tsjechov heb ik geleerd te bewegen en te zingen zonder microtoon of gitaar
in de hand. Ik was ook een beetje uitgekeken op mijn rol als producer. Als producer moet
je objectief kunnen blijven en de muzikant zijn ding laten doen. En dat kon ik niet, ik
wou te veel mijn stempel drukken."
"Ik ben van plan om opnieuw naar Vlaanderen te komen.
Maar dan met een Vlaamse begeleidingsband"
De Vlaamse tournee om 'Eiland in de verte' te promoten was in een mum van tijd
uitverkocht. Een verklaring?
"Het was een korte toer. Die vijf concerten waren te weinig. Maar dat komt ook door de rol
die ik speel in Flikken (Boudewijn de Groot speelt in die nieuwste reeks de rol van
Nederlandse rechercheur die ingeschakeld wordt bij zware criminele dossiers, red.). Ik heb
de producers van de serie gevraagd om geen opnames in te lassen tijdens deze toer in
Nederland en Vlaanderen, maar de periode was net niet lang genoeg om meer concerten in te
plannen."
Komen zowel jong als oud naar uw concerten?
"De jongeren van nu hebben ouders die toen twintigers waren, dus kennen ze me al een beetje.
Terwijl de jongeren afkomen op de songs uit de nieuwe cd, komen de ouders voor de oudere
nummers. Tijdens mijn concerten breng ik daarom altijd een aantal oudere nummers. Ik ben
trouwens van plan - en het is nog maar een plan - om opnieuw naar Vlaanderen te komen.
Maar dan met een Vlaamse begeleidingsband. Ik denk dat ik binnenkort nog eens ga praten
met Eric Melaerts en Jean Blaute."
|
Verdronken Vlinder Zo te sterven op het water met je vleugels van papier, zo maar drijven na het vliegen in de wolken drijf je hier. Met je kleuren die vervagen, zonder zoeken, zonder vragen. Eindelijk voor altijd rusten met de bloemen die je kuste. Geuren die je hebt geweten, alles kan je nu vergeten, op het water wieg je heen en weer. Zo te sterven op het water met je vleugels van papier. (uit 'Verdronken vlinder', tekst Lennaert Nijgh, muziek Boudewijn de Groot) |
|
|
|
|