Boudewijn de Groot, wie kent zijn muziek niet? Nog steeds krijgt de 58-jarige
troubadour aan het einde van ieder concert een staande ovatie. Momenteel trekt hij
onvermoeibaar het land door met een avondvullend muziekprogramma. Hij eist daarbij niets
van het publiek, verwacht niets. "Het enige dat ik aan de mensen vraag is om mij de kans
te geven ook nieuw repertoire te brengen en niet alleen te roepen om bijvoorbeeld 'Het
land van Maas en Waal'."
Boudewijn maakt inmiddels 38 jaar muziek en doet dat nog steeds vol overgave. Zijn leven
is en wordt hierdoor nog steeds voor een groot gedeelte bepaald.
Boudewijn: "Op de eerste plaats betekent muziek gewoon werk voor me dat ik zo goed
mogelijk uitvoer. Ik ontvang een tekst en maak daar een lied van. Ik vind het prettig dat
mijn muziek mensen raakt, maar wil als musicus niet in een hokje geplaatst worden. Toen
men mij ooit omschreef als een protestzanger, had ik daar problemen mee. Ik maak muziek
naar aanleiding van teksten of beelden die me raken. Dat kan dus van alles zijn. Ik voel
me niet gebonden aan één stijl, aan één soort muziek. De enige omschrijving die klopt is
dat ik Nederlandstalige muziek breng."
Zwart gat
Een nuchter mens, zo noemt Boudewijn zichzelf. "Ik denk nuchter over het leven en nuchter
over de dood. Voor mij is de dood één groot vraagteken. Ik weet niet of het een zwart gat
is of dat er hierna iets komt wat uiteindelijk het doel van het leven blijkt te zijn.
Ik heb geen conclusie omdat ik domweg niet weet wat het is. De ene keer denk ik dat met
de dood alles ophoudt. Soms denk ik dat er een kans bestaat dat er een bepaalde evolutie
plaatsvindt waarbij het leven een doorgangsfase is naar de dood. In dat verband is er dus
een vervolg. Ik koppel dat echter niet aan religie, dan zou ik waarschijnlijk geen
twijfels hebben."
Koppelt hij de dood aan muziek dan ziet hij een troostende waarde, vergelijkbaar met
bloemen. "Muziek en een uitvaart zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, uiteraard
afhankelijk van de wens van een overledene. Zegt iemand: ik wil absoluut geen muziek,
lees maar een paar mooie gedichten voor, dan kan dat natuurlijk, maar een uitvaart zonder
muziek lijkt me wel ongemakkelijk. Je vraagt dan wel erg veel van de mensen die aanwezig
zijn. Stilte tijdens een uitvaart maakt het dwingend, dat is haast onverdraaglijk.
Muziek geeft op sommige momenten wat afleiding, troost, je kan met je gedachten even
ergens anders zijn. Er is geluid, er is sfeer. Dat is in de gegeven situatie een beetje
geruststellend."
Zijn eigen uitvaart? Boudewijn: "Ik ben daar eigenlijk niet zo mee bezig, maar zou er nu
iets met me gebeuren dan hebben mijn nabestaanden toch een probleem. Ik weet namelijk
niet of ik begraven wil worden of gecremeerd. Gun ik de anderen dat ze terug kunnen gaan
naar een bepaalde plek waar ze nog eens kunnen mijmeren en terugdenken? Ik zie dat niet
zo snel gebeuren met een urn die ergens staat. Tja en muziekkeuze…. daar denk ik wel eens
over na maar echt een keuze heb ik nog niet gemaakt. Ik denk wel dat mijn familie en
vrienden weten van welke muziek ik houd."
|
|