De meester van het vaderlandse lied in nog wel in TopPop te zien om zijn laatste single "De Kinderballade" te presenteren. Een plaat die zonder zijn medeweten door de platenmij Phonogram op de markt is gebracht.
Twaalf jaar geleden maakte de toen nog volslagen onbekende student van de Nederlandse filmakademie, Boudewijn de Groot, zijn debuursingle "Strand". Een eigen kompositie, van tekst voorzien door boezemvriend Lennart Nijgh. Het nummer sloeg in als een bom en Boudewijn was plotsklaps een bejubeld zanger. In 1966 verscheen zijn eerste (moet zijn tweede, red) elpee, "Voor de overlevenden". Een plaat vol strijdbare liederen. Boudewijn werd de Nederlandse Bob Dylan genoemd en kreeg het stempel van protestzanger opgedrukt.
Protestzanger
Boudewijn: 'Met dat stempel ben ik nooit gelukkig geweest. Lennart en ik zijn het wel niet altijd even eens geweest met de heersende maatschappelijk orde, maar we zijn nooit de brengers van een boodschap geweest. Ik was toen to op zekere hoogte protestzanger. In mijn liedjes kon je wel verzet bespeuren, het waren vaak scherpe, kritiese teksten. Maar lang niet bij ieder nummer. Dat protest is in de loop der jaren wel verdwenen. Het doet me nu zo opgefokt en kunstmatig aan. Het si allemaal erg zwart-wit. Ik zing nu liever over betrekkelijkheid van de dingen, over heimwee naar vroeger, de versluierde radeloosheid. de jongeren van nu zullen mij wel een 'rechtse, ouwe lul' vinden.'
Krisis
De jaren '66-'69 zijn Boudewijn's gloriejaren geweest. Zijn elpees: 'Voor De Overlevenden' en 'Vijf Jaar Hits' worden met platina bekroond.
Toch raakte Boudewijn in de periode '68-'69 in een krisis. Hij verbrak de samenwerking met Lennart Nijgh omdat deze té persoonlijke teksten
ging schrijven, die niet meer bij zijn muzikale ideeën paste. Hij besloot tevens om niet meer op te treden.
"Ik zag hoe ik in een bepaalde hoek belande. Hoe ik terechtkwam bij een modiueze sien, waar ik eigenlijk helemaal niet bij wilde horen. Daar knapte ik op af. Ik wilde mezelf blijven, ik was bang dat ik mijn persoonlijkheid zou verliezen. Ik had het gevoel dat ik mijn liedjes niet zong voor die mensen voor wie ze bedoeld waren. Die mensen die ik aardig vond en van wie ik dacht dat ze me begrepen. Ik vond optreden een nare bijkomstigheid van platen maken."
Eksperimenten
Boudewijn ging eksperimenteren met Engelse teksten en met de popgroep Tower (naast Boudewijn bestaade uit Eelco Gelling, Kees Kranenburg en Hans Hollestelle). Maar dat werd ook niet bepaald een daverend sukses. Hij ging zwerven en woonde een tijdje in België. Dit alles tot grote woede van de platenbonzen die niet begrepen dat hij zijn met goud betaalde sukses als troebadoer van Maas en Waal zó kon vergooien. Weer teug in Nederland verdween Boudewijn naar een boerderij in Drente. Daar moest hij veel teleurstellingen inkasseren. Zijn poging om een Engelstalige elpee te produceren, mislukte. Hij had privé-problemen (hijscheidde in die tijd van zijn vrouw Anneke), zat helemaaal zonder werk, verdiende dus geen cent en kreeg bovendien moeilijkheden met de belastingen.
Terug van weggeweest
In 1970 werd Boudewijn producer van o.a. Rob de Nijs en de Blue Diamonds. Het zingen en het bekend zijn ging hem tegenstaan en hij vond veel meer bevrediging in het produceren. Van de elpee: "Vijf Jaar Hits" waren inmiddels 130.00 eksemplaren verkocht. Alles ging Boudewijn weer voor de wind. In 1972 maakte hij zelfs weer een elpee met Lennart Nijgh getiteld 'Hoe Sterk Is De Eenzame Fietser'.
Boudewijn: 'Ik merk dat ik de muziek die ik fijn vond automaties Nederlandse teksten ging zingen. Zo ontstond weer kontakt met Lennart. 'Hoe sterk Is De Enzame Fietser' is een plaat sie aan de ene kant muziek bevatte, waarmee ik met 'Voor De Overlevenden' en 'Picknick' bezig was en aan de andere kant muziek waarmee ik verder wilde gaan.'
Boudewijn ging zich steeds meer toeleggen op het schrijven van tekseten en in 1975 verscheen zijn autobiografiese elpee: 'Waar Ik Woon En Wie Ik Ben', een plaat die gedeeltelijk in Los Angeles opgenomen werd. Gedreven door het avontuur verdween Boudewijn nu vorige maand weer naar Amerika.
"Ik ga er echt op de bonnefooi heen. Ik heb daar wat vrienden wonen die mij hopelijk verder kunnen helpen en voor de rest zie ik wel hoe het gaat lopen...."
