Cobi Schreijer overleden

auteur: nn
geplaatst in: Haarlems Dagblad (internet), donderdag 1 december 2005

Van onze verslaggever
LAREN/HAARLEM-Na een lang ziekbed is in het Rosa Spierhuis de Haarlemse zangeres Cobi Schreijer overleden. Steeds ernstiger nierproblemen zijn haar uiteindelijk fataal geworden. De stem van zowel de folkbeweging als de vrouwenstrijd is 83 jaar geworden.

Voor haar niet aflatende inzet voor het 'grensverleggend repertoire' werd Cobi Schreijer in 1987 benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.

Landelijke bekendheid kreeg ze toen ze in de jaren zestig van de vorige eeuw in Haarlem Taveerne De Waag opende. Ze trad daar zelf op in een sfeer van kaarslicht, kaas en wijn, en gaf ook beginnende folkzangers uit binnen- en buitenland gelegenheid podiumervaring op te doen. Het leverde haar naast de Penning van Verdienste van de gemeente Haarlem de eeuwige dank op van artiesten als Boudewijn de Groot, Lenny Kuhr, Elly & Rikkert en Astrid Nijgh.

Na haar vertrek uit De Waag groeide Cobi in de jaren zeventig uit tot het zingende boegbeeld van de Nederlandse vrouwenbeweging. Geen gehucht zo klein, of Cobi ondersteunde er met haar gitaar en zang de emancipatiestrijd.

Halverwege de jaren negentig kreeg ze in toenemende mate last van gezondheidsproblemen. Ze verloor een nier, bleek te lijden aan de vermoeidheidsziekte ME en moest uiteindelijk in '97 haar geliefde Haarlem verruilen voor het Rosa Spierhuis, de werkgemeenschap voor oudere kunstenaars te Laren. Twee jaar geleden nam ze daar - dankzij een legaat van een fan - haar al bij haar leven geschreven biografie 'Door de zee van de tijd - het gezongen leven van Cobi Schreijer, een rebelse meid' in ontvangst.

Boudewijn de Groot nam in 1998 haar laatste cd met haar op. Hij produceerde 'Klein Ritueel' niet alleen, maar begeleidde zijn voormalige zanglerares ook op gitaar. Er was een sterke band tussen Boudewijn en Cobi, vertelt Cobi's dochter Anneluus: toen Boudewijn de zwaar zieke folkzangeres vorige week in Laren opzocht, pakte hij haar gitaar erbij, en weldra zaten ze als vanouds met z'n tweeën te zingen.


Omhoog
Terug