Grijzer en ouder keert Boudewijn de Groot terug op het podium. En alsof hij zijn
leeftijd wil onderstrepen begint-ie meteen met oude hits Meisje van 16 en Jimmy.
Om vervolgens over te schakelen op veel nieuw werk van de cd Andere tijden.*)
Dat klinkt even vertrouwd als verrassend. Opvallend is de instrumentatie: soms
jazzy, veelal country-achtig door steelguitar klanken uit het keyboard.
Nog steeds hartverwarmend is De Groot's stem. Krachtig ook. Juist in de nieuwe
songs waarin gevoel en enthousasme doorklinkt. Vooral Freek de Jonge schreef
prachtige nieuwe teksten vol metaforen, die passen bij de oudere, terugblikkende
zanger. Helemaal niks mis mee, als je het brengt zoals De Groot het doet.
Beminnelijk, integer, warm en boeiend van woord tot woord. Zo glijden levensjaren
als rimpelingen in het water voorbij. De zee en het water als symbolen van het
leven. En in de zaal slingeren de eigen herinneringen langs de luisteraar, mooi
geïllustreerd door de deinende lampen boven het podium.
Boudewijn de Groot voert zijn publiek vooral mee langs breekbare liefdesliedjes
en beschaafd rockende nummers. Ondersteund door een zevenkoppige band, of gewoon
alleen, zoals in de toegift. Daar keert de zanger weer terug naar het begin, met
onder andere Testament. Met die cirkel tussen oud en nieuw bewijst Bouewijn de
Groot dat hij in Nederland nog steeds op eenzame hoogte staat.
*) Red: Er is (op dit moment nog) geen CD uit van Andere Tijden.
|
|
|
|