Lage landen
Tijd voor een ander geluid. Na de arrangementen en orkestklanken van de vorige twee cd’s,
die herinneringen opriepen aan het geluid van mijn eerste platen, besloot ik op “Lage
Landen” te kiezen voor een kleine bezetting en een intiemere sfeer. Alleen de band waarmee
ik de afgelopen tien jaar heb getourd speelt mee. We hebben niet van tevoren gerepeteerd,
zoveel mogelijk in één keer opgenomen en alles laten afhangen van de inspiratie van het
moment. Dat is dan ook de reden waarom deze cd naar mijn gevoel levendiger en spontaner
klinkt dan mijn vorige platen.
Gelukkig kon ik nog gebruik maken van een aantal teksten van Lennaert Nijgh.
'Het jagen voorbij' en 'Hogeduin' vond ik in zijn nalatenschap; ze moesten nog worden
aangevuld, geredigeerd en in de juiste vorm gegoten. Ik ben ervan overtuigd dat het
resultaat datgene is wat Lennaert voor ogen stond. 'Sonnet IV' is een gedicht dat hij in
1963 schreef en het vormt samen met drie andere een soort cyclus. Wellicht worden die ook
ooit nog op muziek gezet.
De lage landen, Nederland en België, vormen niet het onderwerp van deze cd, maar de
achtergrond en voedingsbodem. Het is de plek waar ik ben opgegroeid en waar ik het grootste
deel van mijn leven zingend doorheen ben getrokken, aanvankelijk alleen met mijn gitaar en
gekleed in spijkerpak. Dat zal de reden zijn geweest waarom de muziek duidelijke
folk-invloeden heeft. En na het beluisteren van de laatste cd van Janis Ian ("Folk is the
new black"), die in haar woonplaats Nashville werd opgenomen, besloot ik mijn plaat in
dezelfde studio en met dezelfde technicus te mixen. Zo heeft deze cd zijn wortels in de
lagen landen en ademt de sfeer van de folkmuziek, met een vleugje Nashville. Een mooie en
inspirerende combinatie.
Boudewijn de Groot
Heemstede, december 2006
|
|