Salvation

Discografie	Teksten

Liedjes uit de musical Salvation, geschreven door P. Link en Ch. Courtney, en vertaald door Lennaert Nijgh.
Met: Cisca Beaudoux, Bill van Dijk, Mies de Heer, Rob de Nijs, Hugo van Riet, Chapman Roberts, Sumire en Elsje de Wijn.
Ter wille van het verhaalverloop zijn de teksten niet op alfabetische volgorde geplaatst, maar in volgorde van opvoering.

Salvation

1971
Polydor 2441 026 (LP)

[Ensemble]

Geloof! Geloof!
Geloof is oprecht zijn in al wat je doet.
Of je lacht of huilt, 't geeft niets,
zo lang je het werkelijk meent.
Geloof! Geloof!
Geloof is oprecht zijn in al wat je doet.
Bevrijd jezelf van valse schaamte en van angst.
Geloof! Geloof!
Geloof is oprecht zijn in al wat je doet.
Dokter Schönfeld heeft gezegd:
geloof in sex is ook oprecht.
Geloof! Geloof!
Geloof is oprecht zijn in al wat je doet.

Stop! Stop! Stop! Stop!

Ik geloof dat wat ik doe
zo slecht nog niet kan zijn,
want altijd als ik bezig ben,
dan vind ik het zo fijn.
't Is alleen de manier waarop ik glimlach,
daarom vinden ze me slecht.
Maar dat vind ik nou juist de kick,
omdat het slecht is, geniet ik pas echt.

Wat is zonde, wat is lust?
Wanneer is dat bepaald?
Misschien heeft iemand onbewust
ze door elkaar gehaald.
En sedertdien weet niemand het meer
en jullie preken moraal.
Verdoemen ons als we eerlijk zijn,
veroordelen ons allemaal.

Hé hé hé,
ga je zeker zeggen dat ik zondig ben,
en dat ik eeuwig branden moet.
Maar nu zeg ik eens wat ik denk:
geloof is oprecht zijn in al wat je doet.
Geloof geloof is oprecht zijn in al wat je doet.

De dokter staarde naar mij
met een glimlach om zijn mond,
't leek alsof hij van karton was
op een lege zwarte achtergrond.
Hij goochelde met zij stethoscoop
en zette die op mijn huid.
Nou, vertel maar eens op, zei hij lachend,
kom er maar rond voor uit.

Er is niets aan de hand, zei ik,
en hij keek me grijnzend aan.
Doe wat je hebt te doen, zei ik,
en laat me hier weer vandaan.
Nee nee nee, zei hij,
nee, dat gaat niet zo gauw.
Vertel me eerst maar eens heel precies
wat die man gedaan heeft met jou.

Zoals de zon door een wolk
zo drong hij door me heen
en ik smolt als een wassen vleugelpaar.
En hij nam bezit van heel mijn leven
en in het donker van mijn geest,
als stak hij duizend kaarsen door elkaar.
Zacht en slaperig was de morgen,
licht en langzaam was de dag.
Haast onhoorbaar viel de avond
en de tijd smolt dag na dag.
Tot ik op een koude ochtend
wakker werd alleen. Alleen.
Bijna helemaal alleen.
Bijna heel alleen.
Hij ging maar liet me niet alleen.

Zoals de zon door een wolk
zo drong hij door mij heen.

Schommel, Gina, schommel met mij,
schommel heerlijk heen en weer.
Kom Gina, schommel je blij.
Schommel hoog en laag steeds weer.
Daar gaan we, pas op, van je 1 2 3 4,
samen heen en weer.
O Gina, het is zo fijn,
ik verlang steeds naar meer.
Mmm, steeds heen en weer, steeds heen en weer,
1 2 3 4, voor je plezier.
1 2 3 4, voor je plezier.
1 2 3 4, 1 2 3 4, 1 2 3 4, 1 2 3 4, 1 2 3 4.

Schommel, Gina, schommel met mij...

Hoger en sneller, hoger en sneller,
hoger en sneller, hoger en sneller,
hoger en sneller.

Hoger en hoger, hoger en hoger,
hoger en hoger, hoger en hoger,
hoger en hoger.
Pang! Pang! Pang pang!
Pang pang pang!
Pang pang! Pang pang!
Pang pang pang! Pang pang pang!

Heen en weer, schommel heen en weer,
en op en neer, op en neer.
't Geeft je van binnen dat warme gevoel
en dan wil je opnieuw weten wat ik bedoel.
O Gina, schommel met mij.
Kom op Gina, schommel met mij.
Schud je uit, benen omhoog.
Gooi het eruit en kom, Gina, kom.
O Gina, kom! O Gina, kom!
Kom kom Gina. Kom kom Gina.
Kom kom Gina. Kom kom Gina.
Kom Gina, kom kom.

[Rob de Nijs en Ensemble]

Cocaine, ohohoh, mmm mmm.
Cocaine, ohohoh, mmm mmm.
Sunshine, mmm mmm.
Oh marihuana, ohohoh.

Als het aankomt op wat je doet en wat je wilt,
dan kan 't je eigenlijk toch niet zoveel schelen.
Ach nou ja, je weet wel.
En sta je voor het blok en je moet iets doen,
dan zie je wel weer, mmm mmm.

We hebben elkaar en we hebben nu liefde.
Vandaag is het zeker en morgen misschien.
Maar morgen is zo ver, verdwaal nu in jezelf.

En iemand vraagt je naar de lang bekende weg,
dan kan je van je leven niks zeggen.
Ach nou ja, je weet wel.
En ze zeuren aan je hoofd, niks gedaan en veel beloofd,
dan zie je wel weer, mmm mmm.

Maar ik wil zelf op mijn manier leven
en morgen misschien komt alles weer goed.
Maar morgen is zo ver, verdwaal nu in jezelf.

Kijk eens omhoog hier [?], wat alles verscheurt.
Je denkt dat je niets doet, dan is het gebeurd.
Dus kom maar en geniet maar, want het leven is zo fijn.
hoewel je strakjes misschien dood zult zijn.
We hebben elkaar en nu hebben we liefde,
vandaag is het zeker en morgen misschien.
Maar mogen is zo ver, verdwaal nu in jezelf.
Verdwaal nu in jezelf. Verdwaal nu in jezelf.
Verdwaal nu in jezelf.
Verdwaal nu in jezelf.

[Ensemble]

Een sluier zachte regen valt geruisloos in deze nacht,
waar ik eenzaam en verlaten het licht heb afgewacht.
Oud zeer en oude spijt spoelt langzaam van mij af,
opdat morgen de eerste dag is van de rest van mijn leven.

Deze morgen zal de eerste van de rest van mijn leven zijn
en alles wat tot nu was lijkt een verre vreemde droom.
Liefde kwam en liefde vluchtte en liet zijn sporen na
als schaduwen vager worden op de muren om me heen.

En de [...] van het leven ligt nu voor me uitgespreid,
en mijn toekomst van vroeger zie ik nu ver achter mij.
Ik draai me om en zie verleden tijd als uitgespeeld toneel.
En al mijn licht schijnt helder in de morgen.
En al mijn licht schijnt helder in de morgen.

Ik zie mezelf nu duidelijk in de schemering,
een nieuwe zon schijnt helder in de morgen.
Door mezelf zie ik hem schijnen in de morgen.
Deze morgen zal de eerste van de rest van mijn leven zijn.

[Cisca Beaudoux]

Ja, ik wil met jou 's morgens vroeg en telkens opnieuw.
Ja, ik wil met jou 's avonds laat en telkens opnieuw.
En tussendoor, en tussendoor, en tussendoor met iedereen.
Ik wil met jou, ik wil met jou daar en met iedereen.
Mmm oh, wat heerlijk zo, en 's morgens vroeg
en 's avonds laat met iedereen.
Ik wil met jou, ik wil met jou,
ik wil met jou, ik wil met jou.
En ik wil jou, ik wil met jou,
ik wil jou. Ik wil jou jou jou en jou.

Ja, ik wil met jou 's morgens vroeg en telkens opnieuw.
En tussendoor, en tussendoor, en tussendoor, ik wil met iedereen.
Mmm oh, wat heerlijk zo, en 's morgens vroeg
en 's avonds laat met iedereen.

Kom maar kom maar kom maar bij me.
Kom maar kom maar kom maar bij me.
Kom maar kom maar kom maar bij me.
Kom maar kom maar kom maar bij me.
Kom maar kom maar kom maar bij me.

[Ensemble]

Al luistert jouw lichaam dan wel naar mij,
jijzelf geeft geen antwoord.
Al luistert jouw lichaam dan wel naar mij,
jijzelf geeft geen antwoord.
't Gaat mij niet om jouw doen en laten,
heus je hoeft niet moeilijk te praten.
Nee, maar al luistert jouw lichaam dan wel naar mij,
jijzelf geeft geen antwoord.

Het moment dat ik jou voor het eerst zag,
begon mijn nieuwe leven.

Het moment dat ik jou voor het eerst zag,
begon mijn nieuwe leven.
't Was of ik opnieuw werd geboren,
ik leerde weer zien en voelen en horen.
Oeoe wat mij ontbrak en wat mij stak
werd aangevuld en genezen.

Maar ik bleef alleen, jij bleef als van steen,
hoe mooi het ook scheen.
Al luistert jouw lichaam dan naar mij,
jijzelf geeft geen antwoord.
Ga ik weg van jou, dan kom ik
ergens waar ik nooit geweest ben.
Ga ik weg van jou, dan kom ik
ergens waar ik nooit geweest ben.

Maar jij duikt weer achter jouw deuren,
en weer terug in je sleur.
Al luistert jouw lichaam dan wel naar mij,
jijzelf geeft geen antwoord.

Antwoord, antwoord, antwoord,
geef me antwoord.
Open je, open je, open je hand
en geef antwoord.
Heel mijn leven zongen wij
en samen dromend leefden wij,
Neem alles wat ik geef,
antwoord mij en leef!
Antwoord, antwoord, antwoord...

Ik beloof het u, Heer,
toe vergeef me nog een keer
en eerlijk: ik doe het nooit weer.
Ik beloof het u, Heer,
toe vergeef me nog een keer
en eerlijk: ik doe het nooit weer.

Ik kan 't niet laten, ik weet niet waarom,
ik begon al als jongen van tien.
Maar ik beloof het u, Heer...

Ik wil niet kaal worden, bijziend of zwak,
pak een pot inkt en [...].
Op [...] groeit als een wrak,
of weggebracht als een debiel.

Ik beloof het u, Heer,
toe vergeef me nog een keer
en ja, ik weet wel, [...]
Maar ik beloof het u, Heer,
toe vergeef me nog een keer,

en ik zweer op de bijbel:
ik doe het nooit meer.
en ik zweer op de bijbel:
ik doe het nooit meer.
Nooit weer. Nooit weer.
Ik zweer op de bijbel...

[Tekst was moeilijk te verstaan omdat deze door een buitenlandse zanger gezongen werdt.]

[Mies de Heer]

In de warmte van zijn armen, toen wilde ik het echt.
En bija was ik vergeten wat mijn vader had gezegd.
Maar juist dat ogenblikje zweven tussen goed en slecht
heb ik voorbij laten gaan.

O wat was ik dom, en wat had ik later spijt.
Het was mijn eigen schuld en juist dat raak ik niet kwijt.
Maar 't zijn juist die ogenblikken die je altijd hebt voorbij laten gaan.

Ik sluit mijn ogen en ik voel het weer,
o kon ik het maar een keertje overdoen.
Waarom was ik ook zo braaf die keer?
O wie weet hoe fijn hoe fijn het had kunnen zijn.

Ik bleef een keurig meisje, dus heb ik hem afgeweerd.
Ik was te [...], zoals ik van mijn moeder had geleerd.
Wat zeg je!? Zoals ik van mijn moeder had geleerd.

Wat zeg je nou!? Wat zeg je nou!? Wat!

Zoals ik van mijn moeder had geleerd.

Stil! Stil jullie! Ga maar door, Danie. Ik vind het een ontroerend liedje.

Maar nou is ie dood, en ik zal hem nooit meer zien.
Ik heb het voorbij laten gaan.

[Het sleutelwoord was niet verstaan.]

[Rob de Nijs met Ensemble]

(De bijbel zegt in Deuteronomium 17 vers 2:
indien in uw midden een man of een vrouw gevonden zal worden die heengegaan is en die andere goden gediend heeft, en gij hoort het,
zo zult gij dien man of dien vrouw, al ware het uw eigen, tot uwen poorten uitbrengen en met stenen stenigen, opdat zij sterven.)

In mijn stoel aan de huiskamertafel
met mijn bijbel in mijn hand,
lezend in Gods woord, Gods woord,
van zijn zoon en van de Heilige Geest,
toen ze binnenkwam met een verjaardagstaart
die ze van haar huishoudgeld had gespaard.
Een verrassing, schatje, nog vele jaren.
En ze lachte zo lief naar mij.

Maar ik hield mijn aandacht bij de bijbel
lezend in Gods woord, Gods woord, Gods woord.
Toen zei mijn vrouw: kan ik zondag
met jou naar het voetbal toe
de wedstrijd zien van Feyenoord?
We kunnen niet uitgaan als het zondag is,
de dag des Heeren is toch niet voor ons plezier.
Feyenoord. Nou dan antwoordt u niet.

O Heer o Heer, verlos mij,
laat het licht in genade over mij schijnen.
Feyenoord. Nou dan antwoordt u niet.
Maar toen ik zei: zeg, je lijkt wel een dominee
van eergister, ik hoef jou niet te vragen wat ik doen mag.
Ik luister niet meer naar jouw praatjes en preken,
ik ga naar Feyenoord toe op zondag.

Toen heb ik de verjaardagstaart
in haar gezicht gesmeten,
en zij bleef stokstijf stilstaan
met de slagroom als een sneeuwwit druipend masker
en langs haar hals de stralen bessensap
bloedrood, dood, dood.
En zij was dood.

Zoute tranen stroomden door de zoetigheid op haar wangen
en ik wist dat zij voor Gods gerecht moest gaan verschijnen.
Ze gaf geen kick toen ik zachtjes de kastdeur opendeed.
Ze gaf geen kick toen ik het mes nam waar ze vlees mee sneed.
Ze gaf geen kick toen ik de slagroom van haar zachte wangen schoor.
Ze gaf geen kick toen ik een stukje afsneed van haar linker oor.
Ze gaf geen kick en ik sneed en hakte dieper door.
Ze gaf geen kick toen ze stil lag op de bloederige vloer
en zachtjes zei:
O ik wil met jou 's morgens vroeg en telkens opnieuw.

Heere God, uw geboden zijn heilig,
richt op mij nu uw genadige blik.
Goed gedaan, getrouwe dienstknecht,
het was zij of ik.

't Was Gods woord.

[Rob de Nijs en Bill van Dijk]

Ik tast in het duister
en voel de mensen zachtjes,
adem adem.
Ik staar door de ruiten,
de mensen schuiven langs,
een stomme film.
Ik hoor hun stalen snarenspel,
een glinstend ijsgeluid,
dat zegt me dat ik
hier nog niet moet weggaan
want er is nog zoveel,
zoveel dat ik nog moet beleven,
leven, leven.

Waarom opeen zo'n haast?
Jij was immers toch op weg naar nergens.
Waarom zo hard gepraat,
alsof er niemand is die naar je woorden luisteren zal?
Je doet alsof elk ogenblik de wereld zal vergaan
en jij dan in je eentje achterblijft.
Alsof de zon vandaag in het oosten daalt
en opgaat in het westen,
zeggend: er is weer een dag verloren.

Sluit je ogen en voel de grond,
voel het spinnen van de wereld rond en rond.
God heeft zelfs wel eens zijn ups en downs.
God heeft zelfs wel eens zijn ups en downs.
En was je hier al gisteren, dan ben je hier ook morgen.

[Ensemble]

't Zit wel goed met, 't zit wel goed met Jezus.
't Zit wel goed met, 't zit wel goed met Jezus.
't Zit wel goed met, 't zit wel goed met Jezus.
Halleluja, 't zit wel goed met met Jezus.

't Zit wel goed met...

Jezus is een fijne vogel, yeah.
Jezus is een fijne vogel, yeah.
Jezus is een fijne vogel, yeah.
't zit wel, 't zit wel goed met met Jezus.

't Zit wel goed met met Jezus...

[Onverstaanbare coupletten in gospelsfeer.]

Omhoog

Menu