tekst: | Boudewijn de Groot |
muziek: | Boudewijn de Groot |
tabs: | Lion Hijmans |
Bm/G A Op een stille zondagmorgen staat ze plotseling voor mijn deur Bm A En ze fluistert: 'Mag ik binnen?' En ik ruik opeens de geur Bm/G A Alles gaat weer terug naar vroeger; naar de dagelijkse sleur D A Van treiteren en smijten met de deuren. Bm/G A Ik weet niet wat ik doen moet want het is nog veel te vroeg Bm A De dagen worden langer en er is nog tijd genoeg Bm/G A B Ach, ze heeft nog zoveel eindeloze uren voor de boeg D -E Wat onafwendbaar is, zal vroeg of laat gebeuren. Zo staat ze daar en kijkt me aan B E Verdriet spreekt uit haar grijze ogen Ze lacht en schrikt - weet niet waarom B E Waarom zou dat niet mogen? B A - Bm/G - A - Bm/G - A Ze heeft toch niets misdaan. Bm/G A Het is al dertig jaar geleden dat ze 'm niet meer wilde zien Bm A Maar zijn haat is er nog altijd - en de eenzaamheid misschien Bm/G A In haar woorden schuilt de vraag: 'zeg me waar ik 't aan verdien' D A Ze heeft het eigenlijk nooit willen geloven. Bm/G A De waanzin die het leven van hen tweeën heeft gesloopt Bm A De wrok waarmee de eindjes aan elkaar worden geknoopt Bm/G A B Ze kan haast niet meer zonder, ook al heeft ze 't wel gehoopt D -E De verlossing komt, zoals altijd, van boven. Zo zit ze daar en kijkt me aan B E Verdriet spreekt uit haar bange ogen -B Ze lacht en schrikt - weet niet waarom E Waarom zou dat niet mogen? B A - Bm/G - A - Bm/G - A Ze heeft toch niets misdaan. B C#m Dan opeens beven haar handen en haar ogen zijn in nood B C#m G#m Ik wacht met ingehouden adem; ze kijkt gelaten naar haar schoot A A/G A/F# A En ik weet wat het betekent als ze zegt: nu is-ie dood… E Zo staat ze daar en kijkt me aan B E Verdriet spreekt uit haar zachte ogen -B Ze lacht en knikt en draait zich om E Al heeft ze 't overwogen B A - E Ze heeft het niet gedaan…
|
|