Moeder Medea
CD Klein ritueel/1998
Lennaert Nijgh/Cobi Schreijer/1968
copyrights: Hans Kusters Music
ook door Hetty Blok op de plaat gezet/LP Zingliedjes,
zegliedjes, o zo ver weg liedjes/1970/maar dan op muziek van
Ruud Bos
Na het zinken van de zon,
rood en vaal, schijnt in het woud
in nachten zilvergrijs en koud
haar bleke glazen lampion
en klinkt haar roepen dun en oud,
ijlend in de koude wind,
zij zoekt haar zoon, haar enig kind
en 's morgens smaakt de dauw naar zout.
En geen mens
durft haar naam ooit te noemen:
Moeder Medea van de dode bloemen.
Haar spoor blijft zichtbaar in het zand,
het gras sterft af onder haar voet,
de lucht wordt grijs van kruit en roet,
tot aan de verte brandt het land
met geuren wee en bitterzoet.
En waar zij komt, daar delft de wind
een grafkuil voor haar dode kind
en 's morgens geurt de dauw naar bloed.
En geen man
durft haar naam ooit te noemen:
Moeder Medea van de dode bloemen.
Zo dwaalt zij eeuwig door het veld,
haar hart verbitterd en vol gram
en waar haar bleke schaduw kwam
is geen soldaat ooit meer een held,
omdat men hem het leven nam.
In alle doden die zij vindt
herkent zij steeds haar eigen kind
en 's morgens dooft de dauw haar vlam.
Geen soldaat
durft haar naam ooit te noemen:
Moeder Medea van de dode bloemen.
[versie van Hetty Blok:]
Zo dwaalt zij eeuwig door het veld
van Israel tot aan Vietnam...